Fortepian Solo
Fortepian + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Polonez op. 53

Kompozytor: Chopin Fryderyk

Instrumenty: Fortepian

Tagi: Polonez Taniec

#Aranżacje

Ścignij darmowe partytury:

Complete Score PDF 1 MBCover Pages PDF 0 MB
Complete Score PDF 0 MB
Complete Score PDF 25 MB
Complete Score PDF 0 MB
Complete Score PDF 0 MB
Complete Score (scan) PDF 1 MBComplete Score (filter) PDF 1 MB
Complete Score PDF 1 MB
Complete Score PDF 1 MB
Complete Score (full BNF resolution) PDF 51 MB
Complete Score PDF 11 MB
Complete Score ( PDF 1 MB
Complete Score (scan) PDF 2 MBComplete Score (filter) PDF 1 MB

Aranżacje:

Fortepian + ...

Wiolonczela + Fortepian (Friedrich Grützmacher)

Inna

Piano four hands (Renaud de Vilbac)
Wikipedia
Polonez As-dur op. 53 – Polonez Fryderyka Chopina zwany Heroicznym (fr. Polonaise héroïque). Został skomponowany na fortepian solo w 1842. Jest ważnym symbolem polskości oraz jednym z najbardziej znanych polonezów Chopina. Należy do najważniejszych dzieł w repertuarze fortepianowym. Tempo Poloneza to Alla polacca e maestoso (W tempie poloneza, majestatycznie).
George Sand, przez długi okres kochanka i towarzyszka życia Fryderyka Chopina jak i wielu intelektualistów ówczesnych czasów, żywo zareagowali na wydarzenia Wiosny Ludów w 1848 roku. Gdy wydarzenia Wiosny Ludów rozpoczęły się we Francji, kobiety nie posiadały jeszcze żadnych praw, a Sand wierzyła że te były konieczne dla postępu. W tamtym okresie, Sand założyła własną gazetę która była publikowana przez spółdzielnię robotników, co dawało jej możliwość pisania artykułów o treści politycznej, które wyrażały jej silne przekonania. W jednym z nich napisała: "Nie mogę wierzyć w żadną republikę, która rewolucje rozpoczyna od wybicia swojego własnego proletariatu". Polonez As-Dur Op. 53 Chopina wywarł na niej głębokie wrażenie, pełne symbolizmu, o czym go informowała prowadząc z nim prywatną korespondencję. W jednym z listów, napisała "L'inspiration! La Force! La Vigueur! Il est indéniable qu'un tel esprit doit être présent dans la Révolution française. Désormais cette polonaise devrait être un symbole, un symbole héroïque!". (tłum. Inspiracja! Siła! Wigor! Nie ma wątpliwości, że taki duch musi być obecny we Francuskiej Rewolucji. Od tej pory ten polonez powinien być symbolem, symbolem heroizmu.) Mimo niechęci Chopina do nazywania swych dzieł, muzycy i w szczególności pianiści połączyli słowo z muzyką, nazywając poloneza "Heroicznym".
Struktura Tempo dzieła to Alla polacca e maestoso (W tempie poloneza, majestatycznie). Struktura utworu to A-B-A (trójkowa). Początek utworu trwa około trzydziestu sekund, które składa się z szybko idących w górę dźwięków chromatycznych granych przez obie dłonie pianisty, nadających nastrój poloneza. Pierwszy temat jest nieco taneczny, w skali As-Dur. To właśnie w tej części słychać charakterystyczne odbijane oktawy. Temat powtarza się oktawę wyżej z wykorzystaniem krótkich tryli, które wypełniają cześć ze słyszalnych przerw. Następnie wplecione jest krótkie interludium stworzone z akordów, które prowadzą do powtórzenia tradycyjnej melodii poloneza, wraz z typowym rytmem w akompaniamencie granym lewą dłonią. Temat sekcji A powtarza się raz jeszcze, ustępując miejsca części B. Otwiera ją sześć głośnych akordów granych arpeggio, by szybko wpaść w bardzo delikatne schodzące basowe oktawy ostinato w E-Dur i później w Es-Dur (zapisane jako Dis-Dur). Melodia podobna do marszu brzmi po oktawach, i ta cała sytuacja powtarza się łącznie 2 razy. Sekcja B kończy się długim lirycznym interludium akordów harmonicznych i częstych modulacji. Kończy się pasażem schodzącym w niższe dźwięki, następnie cała sekcja A się powtarza. Tym razem grana jest jednak głośniej i dramatyczniej, kończąc się kodą zawierającą materiał z tematu głównego. Typowe wykonanie tego poloneza zajmuje około siedmiu minut.
Telewizja Polska używała fragmentu tematu głównego jako sygnał Programu 1 (jako tło muzyczne do planszy Telewizja Polska Program 1" przedstawiającej ówczesne logo złożone z białej litery T płynnie przechodzącej w czerwoną literę P). Miało to miejsce na przełomie lat '70 i '80 (do ok. 1983 roku).