Fortepian Solo
Fortepian + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Souvenirs d'Italie, Op.39 (Wspomnienia z Włoch, op.39)

Kompozytor: Leszetycki Teodor

Instrumenty: Fortepian

Tagi: Suita

Ścignij darmowe partytury:

1. Ballade Venitienne (Barcarolle) PDF 1 MB1. Ballade Venitienne (Cleaned version) PDF 5 MB
5. Tarantella (Napoli) PDF 0 MB5. Tarantella (Napoli) PDF 2 MB
2. Le Lucciole. Scherzo (Como) PDF 2 MB4. Mandolinata (Roma) PDF 0 MB6. Siciliana (Catania) PDF 0 MB
3. Canzonetta Toscana all'antica PDF 2 MB
Wikipedia
Teodor Leszetycki, niem. Theodor Leschetizky (ur. 22 czerwca 1830 w Łańcucie, zm. 14 listopada 1915 w Dreźnie) – polski pianista, kompozytor i pedagog. Powołany przez Antona Rubinsteina do nowo założonego Konserwatorium w Petersburgu w 1864 roku, wykształcił tam wielu sławnych pianistów.
Naukę muzyki rozpoczął, mając pięć lat. W roku 1839, w wieku dziewięciu lat, debiutował jako pianista we Lwowie z miejscową orkiestrą, prowadzoną przez Franza Xavera Mozarta. W 1841 rodzina Leszetyckich wyjechała do Wiednia, gdzie Teodor kontynuował naukę gry na fortepianie u Carla Czernego i kompozycji u Simona Sechtera; studiował też filozofię na Uniwersytecie Wiedeńskim. Dawał koncerty w Rosji, Niemczech i Anglii jako pianista i dyrygent.
W 1878 wrócił do Wiednia. Zamieszkał w zachowanej do dziś obszernej willi w dzielnicy Währing, przy Weimarerstrasse 60. Na jej frontowej ścianie widnieje tablica pamiątkowa o treści: Dieses Haus war von 1881–1915 das Heim des Klaviervirtuosen und Musikpädagogen Professor Theodor Leschetizky.
Leszetycki był wybitnym pedagogiem, jego uczniami byli m.in. Ignacy Jan Paderewski, Henryk Melcer-Szczawiński, Antonina Szukiewicz, Artur Schnabel, Ignacy Friedman, Ossip Gabrilowitsch, Elly Ney, Mieczysław Horszowski, Benno Moisewitsch, Paul Wittgenstein, Richard Buhlig i Mark Hambourg. Paderewski o pedagogice Leszetyckiego wypowiadał się w następujący sposób: „Nie znałem i do dziś dnia nie znam nikogo, kto by mu dorównał. Nikt absolutnie nie może się z nim porównywać. Jako pedagog – olbrzym, wobec którego wszyscy inni są tylko karłami”.
Zajmował się także kompozycją, napisał ponad pięćdziesiąt większych utworów fortepianowych, dwie opery: Bracia Marco i Pierwsza Zmarszczka, koncert fortepianowy oraz kilkaset miniatur fortepianowych.
Pochowany w grobie honorowym na Cmentarzu Centralnym w Wiedniu.