Friedrich Wilhelm Marpurg (ur. 21 listopada 1718 w Seehof bei Seehausen, zm. 22 maja 1795 w Berlinie) – niemiecki teoretyk muzyki, krytyk i kompozytor.
Niewiele wiadomo na temat jego wykształcenia muzycznego. W czasie studiów, przypuszczalnie w Berlinie, poznał Lessinga i Winckelmanna. Między 1746 a 1749 rokiem jako sekretarz generała Friedricha Rudolfa von Rothenburga przebywał w Paryżu, gdzie nawiązał znajomość m.in. z Wolterem i
Rameau. Po powrocie do Niemiec poświęcił się głównie pisarstwu muzycznemu. W latach 1749–1750 wydawał periodyk Der critische Musicus an der Spree. Od 1763 roku był pracownikiem pruskiej loterii państwowej, od 1766 roku pełnił natomiast funkcję jej dyrektora.
Jako kompozytor był reprezentantem szkoły berlińskiej. Komponował sonaty, pieśni i utwory przeznaczone na instrumenty klawiszowe. Działał też jako wydawca muzyczny. Był jednym z pierwszych krytyków dorobku
Johanna Sebastiana Bacha, napisał wstęp do drugiego wydania
Kunst der Fuge (1752).