Mixed chorus Solo
Mixed chorus + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Tannhäuser

Kompozytor: Wagner Richard

Instrumenty: Głos Mixed chorus Orkiestra

Tagi: Opery

#Partie
#Aranżacje

Ścignij darmowe partytury:

Complete. Complete Score PDF 30 MBComplete. Overture and Act I PDF 11 MBComplete. Act II PDF 13 MBComplete. Act III PDF 6 MBComplete. Paris Version Appendix PDF 11 MB
Complete. Complete Score PDF 47 MB
Overture. Complete Score PDF 5 MB
Overture. Complete Score PDF 3 MB
Dresden Version (1845, rev.1860). Complete Score PDF 20 MB
Dresden Version (1845, rev.1860). Act I PDF 49 MBDresden Version (1845, rev.1860). Act III PDF 36 MB
Paris Version (1861, rev.1875). Complete Score PDF 25 MBParis Version (1861, rev.1875). Cover Page (color) PDF 0 MB
Paris Version (1861, rev.1875). Complete Score PDF 21 MB
Paris Version (1861, rev.1875). Complete Score PDF 21 MBParis Version (1861, rev.1875). Preliminaries - Act I PDF 8 MBParis Version (1861, rev.1875). Act II - Act III PDF 13 MB
Overture. Complete Score PDF 5 MB
Paris Version (1861, rev.1875). Romance de l'étoile (Act III, Sc.2) PDF 0 MB

Partie dla:

Mixed chorus
WszystkieWiolonczelaTubaTrąbkaSkrzypceSaksofon altowyRożek angielskiRógPuzonObójKotłyKlarnet basowyKlarnetHarfaFlet piccoloFletFagotBass tromboneAltówka

Aranżacje:

Inna

Complete. Piano four hands (Hans von Bülow)Pilgerchor (Act III). Puzon(4) (Bonvecchio, Demetrio)Complete. Fortepian (Doebber, Johannes)Selections. Fortepian (Alexander Wenger)Selections. Fortepian (Leopold Godowski)Jagdchor (Act II). Róg(4) (Franz Liftl)Pilgerchor (Act III). Fortepian (Fritz Spindler)Einzug der Gäste auf der Wartburg (Act II). Fortepian (Hans von Bülow)Overture. Fortepian(2) (Léon Roques)O du mein holder Abendstern (Act III). Wiolonczela + Fortepian (Leo Schulz)Pilgerchor (Act III). Piano four hands (Fritz Spindler)Overture. Fortepian (Unknown)O du mein holder Abendstern (Act III). Organ (Warren, Samuel Prowse)Einzug der Gäste auf der Wartburg (Act II). Fortepian (Unknown)O du mein holder Abendstern (Act III). Fortepian + Skrzypce (Benjamin Cutter)O du mein holder Abendstern (Act III). Wiolonczela + Fortepian + Skrzypce (Friedrich August Kummer)Bacchanale (Act I). Fortepian (Maurycy Moszkowski)Overture. Piano four hands (Hans von Bülow)O du mein holder Abendstern (Act III). Wiolonczela + Fortepian (Trinkaus, George John)Einzug der Gäste auf der Wartburg (Act II). Fortepian(2) (Ernst Pauer)O du mein holder Abendstern (Act III). Wiolonczela + Fortepian (Friedrich August Kummer)Selections. Organ (Westbrook, William Joseph)Complete. Fortepian (Unknown)Overture. Fortepian + Skrzypce (Hüllweck, Ferdinand)Einzug der Gäste auf der Wartburg (Act II). Fortepian (Hans von Bülow)Pilgerchor (Act III). Organ (Clarence Eddy)Selections. Fortepian (Thomas Milligan)Einzug der Gäste auf der Wartburg (Act II). Organ (Samuel P. Jackson)O du mein holder Abendstern (Act III). Piano four hands (Fritz Spindler)Entr'acte (Act III). Organ (Herbert Brewer)Gebet der Elisabet (Act III). Fortepian + Skrzypce (Hermann Gärtner)Gebet der Elisabet (Act III). Organ (Westbrook, William Joseph)O du mein holder Abendstern (Act III). Fortepian + Skrzypce (Hermann Gärtner)Einzug der Gäste auf der Wartburg (Act II). Organ (Théodore Dubois)Pilgerchor (Act III). Fortepian + Skrzypce (Hermann Gärtner)Pilgerchor (Act III). Fortepian + Skrzypce (Kross, Emil)Einzug der Gäste auf der Wartburg (Act II). Fortepian + Skrzypce (Hüllweck, Ferdinand)Einzug der Gäste auf der Wartburg (Act II). Orkiestra wojskowa (Sellenick, Adolphe)O du mein holder Abendstern (Act III). Fisharmonia + Fortepian (Stapf, Ernst)Pilgerchor (Act III). Organ (Herve Dwight Wilkins)Complete. Fortepian (Kleinmichel, Richard)O du mein holder Abendstern (Act III). Fortepian + Skrzypce (Seybold, Arthur)O du mein holder Abendstern (Act III). Fortepian + Skrzypce (Kross, Emil)Overture. Fortepian(2) (Taubmann, Otto)O du mein holder Abendstern (Act III). Fortepian (McIntyre, Edwin Vaile)Einzug der Gäste auf der Wartburg (Act II). Fortepian + Skrzypce (Kross, Emil)Pilgerchor (Act III). Fortepian + Skrzypce (Rehfeld, Fabian)Pilgerchor (Act III). Fortepian + Skrzypce (Seybold, Arthur)Pilgerchor (Act III). Fortepian (McIntyre, Edwin Vaile)O du mein holder Abendstern (Act III). Fortepian + Skrzypce (Rehfeld, Fabian)Overture. Fortepian + Skrzypce (Fidelio Fritz Finke)O du mein holder Abendstern (Act III). Wiolonczela + Fortepian (Henri Rabaud)O du mein holder Abendstern (Act III). Harfa (Charles Oberthür)Einzug der Gäste auf der Wartburg (Act II). Fortepian (McIntyre, Edwin Vaile)Einzug der Gäste auf der Wartburg (Act II). Fortepian + Skrzypce (Rehfeld, Fabian)Overture. Piano four hands (Unknown)Pilgerchor (Act III). Orkiestra (Unknown)Einzug der Gäste auf der Wartburg (Act II). Piano four hands (Ferenc Liszt)Bacchanale (Act I). Orkiestra (Unknown)Einzug der Gäste auf der Wartburg (Act II). Orkiestra (Aubrey Winter)O du holde. Wiolonczela + Fortepian + Skrzypce (Arnold, C.)Overture. Piano four hands (Hans von Bülow)O du mein holder Abendstern (Act III). Fortepian (Unknown)
Wikipedia
Tannhäuser – opera Richarda Wagnera w trzech aktach, do libretta kompozytora (po niemiecku). Pełny tytuł to Tannhäuser i wartburski turniej śpiewaczy (Tannhäuser und der Sängerkrieg auf Wartburg). Ukończona w 1845, premiera wersji drezdeńskiej odbyła się 19 października 1845, a wersji paryskiej (wykonywanej dzisiaj) 13 marca 1861.
Opera opowiada o niemieckim rycerzu (a przy okazji śpiewaku i poecie – minnesingerze), Tannhäuserze, który odnalazł drogę do legendarnej góry Wenus (Venusberg). Spędził długi czas z boginią na rozkoszach miłosnych, w końcu jednak zapragnął wrócić do ziemskiego świata, by zaznać wolności. Początkowo bogini nie chce go oswobodzić, potem zgadza się, ale wpada we wściekłość i różnymi sposobami próbuje nakłonić rycerza do zmiany zdania. Jednak gdy on przyzywa imię Maryi,Venusberg znika, pojawiają się zielone wzgórza Turyngii. Młody pasterz swoim śpiewem wita nadchodzący maj. Tannhäuser widzi przechodzących pielgrzymów, spieszących do Rzymu, i uświadamia sobie ogrom swoich grzechów. Rycerze landgrafa Turyngii Hermana, dawni towarzysze Tannhäusera, odnajdują go podczas polowania i namawiają, by powrócił z nimi na zamek Wartburg. Tannhäuser nie daje się przekonać, dopóki Wolfram von Eschenbach, jego przyjaciel, nie przypomina mu o Elżbiecie, siostrzenicy landgrafa.
W akcie II okazuje się, że Elżbieta nadal kocha Tannhäusera. Tymczasem na Wartburg przybywają goście (chór „Freudig begrüssen wir”). Wkrótce odbywa się turniej śpiewaczy – tematem jest istota miłości. Jako pierwszy występuje Wolfram, w swojej pieśni wielbiąc miłość obyczajną, dworską. Tannhäuser – który kiedyś złożył Wenus przysięgę, że jeśli go wyswobodzi, zawsze będzie ją wielbił swoją pieśnią – śpiewa na cześć bogini o miłości ziemskiej, nieczystej, czym ściąga na siebie gniew pozostałych rycerzy – ich oburzenie sięga szczytu, gdy bohater wyjawia, że był w Venusbergu. Wszystkie damy, urażone, opuszczają salę, z wyjątkiem Elżbiety, osłupiałej, podtrzymującej się filaru, by nie upaść. Rycerze chcą zabić Tannhäusera, jednak Elżbieta go broni. W oddali słychać pieśń pielgrzymów i Tannhäuser wyrusza wraz z nimi do Rzymu, by błagać papieża o odpuszczenie grzechów.
W akcie III jest już jesień. Te same pola, na których znalazł się Tannhäuser po zniknięciu Venusbergu, ukazują się nam w złotobrązowych barwach. Wolfram widzi Elżbietę, modlącą się o zbawienie Tannhäusera (aria „Allmächtige Jungfrau” – „Wszechmocna Dziewico”, modlitwa do Maryi). Wracają pielgrzymi, jednak nie ma wśród nich Tannhäusera. Wkrótce Elżbieta odchodzi, znikając we mgle, a Wolfram (który sekretnie kocha Elżbietę) śpiewa arię „O du, mein holder Abendstern” („O, moja droga gwiazdo wieczorna”). Słyszy go Tannhäuser, który samotnie powraca z Rzymu, początkowo traktując Wolframa oschle i ironicznie. Wolfram jednak mówi, że współczuje Tannhäuserowi, na co ten wyznaje swoją rozpacz: papież przyjął go, lecz powiedział, że prędzej jego pastorał zakwitnie, niż Niebiosa przebaczą grzesznemu rycerzowi. Tannhäuser chce wrócić do Venusbergu – Wolfram próbuje go od tego odwieść, jednak pojawia się Wenus we własnej osobie, wzywając do siebie Tannhäusera. Nadchodzi orszak ze zwłokami Elżbiety, którego jednak Tannhäuser, bliski całkowitego zatracenia, nie dostrzega. Ratuje go dopiero Wolfram, przyzywający imię ukochanej – Wenus znika, widząc swoją klęskę. Tannhäuser umiera, wołając „Święta Elżbieto, módl się za mnie!” i pojawia się chór pielgrzymów, obwieszczających, że pastorał papieża zakwitł – Tannhäuser będzie zbawiony.
Libretto opery Wagner oparł na średniowiecznej legendzie, inspirację czerpiąc m.in. z wersji Heinego. Uwertura do opery jest bardzo popularna i często wykonuje się ją osobno. Oprócz „Allmächtige Jungfrau” Elżbieta śpiewa jeszcze arię „Dich teure Halle”. Dyskusja Tannhäusera z Wenus w pierwszym akcie jest najbardziej nowatorską częścią opery.