Kompozytorzy

Dydona i Eneasz

Kompozytor: Purcell Henry

Instrumenty: Głos Mixed chorus Orkiestra

Tagi: Opery

#Partie
#Aranżacje

Ścignij darmowe partytury:

Dido's Lament (Act III). Complete Score PDF 0 MB
Complete. Complete Score PDF 8 MB
Complete. Complete Score PDF 5 MBComplete. Libretto and contents PDF 0 MB
Complete. Complete Score PDF 6 MB
Selections. 36. Thy Hand, Belinda; 37. When I am Laid in Earth PDF 0 MB
Complete. Complete Score PDF 1 MB
Complete. Complete Score (Solo, Choir, Continuo) PDF 0 MB
Selections. 36. Thy Hand, Belinda; 37. When I am Laid in Earth PDF 0 MB
Selections. Overture PDF 0 MB

Partie dla:

WszystkieWiolonczelaSkrzypceBasso continuoAltówka

Aranżacje:

Inna

Selections. Flet prosty(4) (R.D. Tennent)Song: When I am Laid in Earth (Dido's Lament, No.37). Organ (Marc Boniteau)Song: When I am Laid in Earth (Dido's Lament, No.37). Wiolonczela + Fortepian (Mandozzi, Orfeo)Song: When I am Laid in Earth (Dido's Lament, No.37). Fortepian (De Boni, Marco)Selections. Klawesyn (Gouin, Pierre)Song: When I am Laid in Earth (Dido's Lament, No.37). Gitara + Głos (Zach Hanquier)Overture. Klawesyn(2) (Gouin, Pierre)Song: When I am Laid in Earth (Dido's Lament, No.37). Flet prosty(5) (Eijkhout, Victor)Song: When I am Laid in Earth (Dido's Lament, No.37). Wiolonczela(4) (Bruno David)Song: When I am Laid in Earth (Dido's Lament, No.37). Organ (Righetti, Benjamin)Fear No Danger (Act I, No.6). For Woodwind Trios (Zehar). (Farid Zehar)Selections. Klarnet basowy + Klarnet(2) (Farid Zehar)Selections. Flet prosty(5) (Jaap Wiebes)Selections. Fagot + Rożek angielski + Obój(2) (Farid Zehar)Overture. Flet prosty(4) (Jaap Wiebes)Selections. Puzon + Trąbka(3) (Farid Zehar)With Drooping Wings (No.38). Fagot(4) (Farid Zehar)With Drooping Wings (No.38). Fagot + Klarnet + Flet + Obój (Farid Zehar)Fear No Danger (Act I, No.6). Instrument strunowy (Farid Zehar)Selections. Instrument strunowy (Albert Stoessel)
Wikipedia
Dydona i Eneasz (ang. Dido and Aeneas) – opera w trzech aktach do libretta Nahuma Tate'a skomponowana przez Henry’ego Purcella. Po raz pierwszy wystawiona w Londynie w roku 1689.
Królowa Kartaginy, Dydona, kocha Eneasza – wodza drużyny trojańskiej, który ocalał z pogromu zdobytej przez Greków Troi. Pierwsza dama dworu, Belinda, zapewnia Dydonę o wzajemności Eneasza, ale królowa na wszelki wypadek decyduje się przywitać go obojętnie. Mieszkająca w lesie Czarownica pragnie zguby Dydony i całej Kartaginy. Wie, że na drodze do szczęścia królowej może stanąć jedynie misja Eneasza w kraju Latynów.
Na cześć gości z Troi w lesie odbywa się polowanie. Chór intonuje pieśń, wspominając legendę o bogini łowów Dianie i rozszarpanym przez własne psy młodzieńcu Akteonie. Pojawiają się Dydona i Eneasz, jednak z powodu nadciągającej burzy królowa wraca do pałacu. Przed Eneaszem zjawia się posłaniec bogów Merkury, który przynosi mu rozkaz Jowisza – wódz musi natychmiast wyruszać, aby wypełnić misję w kraju Latynów. Nie wie, że rzekomy Merkury to w rzeczywistości jeden z demonów, służących przebiegłej Czarownicy.
Czarownica cieszy się, widząc rozpacz królowej Dydony. Co prawda Eneasz wyraża gotowość sprzeciwienia się woli bogów i pozostania w Kartaginie, jednak dumna Dydona nie wyraża na to zgody. Woli umrzeć, niż poślubić człowieka, który śmiał pomyśleć o jej porzuceniu.
Opera powstała w 1680 r. w Londynie. Określenie gatunku nie jest możliwe – ani opera seria, ani tragedie lyrique; czasami określa się ją jako masque. Stylistyką nawiązuje do epoki późnego renesansu (bliżej szkoły florenckiej, niż weneckiej). Obecne są w niej dramatyczne recytatywy; krótkie arie; polifoniczne chóry; angielski kult śpiewu chóralnego; "malarstwo dźwiękowe", a także sceny komiczne. Jest w całości śpiewana i rozpoczyna się uwerturą francuską. Do znanych fragmentów należy Lament Dydony z 3 aktu: "When I am laid in earth", zgodnie z ówczesną tradycją oparty na stałym basie.