Kompozytorzy

Dusza filozofa albo Orfeusz i Eurydyka

Kompozytor: Haydn Joseph

Instrumenty: Głos Mixed chorus Orkiestra

Tagi: Opery

#Aranżacje

Ścignij darmowe partytury:

Selections. Complete Score PDF 15 MB

Aranżacje:

Inna

Overture. Fortepian(2) (Jan Sielemann)
Wikipedia
Dusza filozofa albo Orfeusz i Eurydyka (wł. L'anima del filosofo ossia Orfeo ed Euridice) – opera w czterech aktach z muzyką Josepha Haydna i librettem Carla Francesca Badiniego, skomponowana w 1791 i wystawiona po raz pierwszy w 1951.
Eurydyka, córka króla Teb, Kreona, nie chce spełnić woli ojca i wyjść za mąż za Aridea. Ucieka do pełnego niebezpieczeństw lasu, w którym, z rąk dzikich, ratuje ją jej ukochany – Orfeusz. Kreon zgadza się na małżeństwo Orfeusza z Eurydyką.
Arideo usiłuje porwać Eurydykę, ale ginie ona od ukąszenia węża. Orfeusz rozpacza po stracie żony, a Kreon postanawia walczyć z Arideo, który oblega jego pałac, domagając się zadośćuczynienia za niespełnienie obietnicy małżeństwa z Eurydyką.
Orfeusz i Kreon opłakują Eurydykę. Wpadający w obłęd Orfeusz zwraca się do wyroczni, która, ustami Geniusza, poleca mu udanie się do świata podziemnego. Orfeusz zstępuje do piekieł.
Orfeusz z Geniuszem wędrują przez świat podziemny, gdzie spotykają Furie. Docierają do Plutona, który wzrusza się bólem Orfeusza – zwraca mu Eurydykę, jednak Orfeusz nie może zobaczyć żony przed wyjściem na ziemię. Nie dotrzymawszy tego warunku Orfeusz traci Eurydykę na zawsze.
Bachantki częstują Orfeusza trucizną, a gdy umiera – tańczą wokół jego zwłok. Burza porywa ciało Orfeusza na wyspę Lesbos.
Ostatnia opera Haydna „Dusza filozofa albo Orfeusz i Eurydyka” została skomponowana na zamówienie londyńskiego impresaria Johna Galliniego, który kierował King's Theatre. W 1791 trwały już przygotowania do premiery – w obsadzie mieli się znaleźć znani śpiewacy tych czasów: Giacomo Davide (Orfeusz), Rosa Lops (Eurydyka), Theresa Poggi-Cappelletti (prawdopodobnie w roli Bachantki) – jednak wydany przez króla Jerzego III zakaz wystawiania oper włoskich w King's Theatre uniemożliwił prawykonanie utworu. Dzieło nie zostało wystawione za życia Haydna i na prapremierę sceniczną oczekiwało aż 160 lat.
W 1950 wiedeńskie Towarzystwo Haydnowskie zorganizowało nagranie „Duszy filozofa...”. W głównych rolach wystąpili: Herbert Handt (Orfeusz), Judith Hellwig (Eurydyka), Alfred Poell (Kreon), Hedda Heusser (Geniusz) i Walter Berry (Pluton); dyrygował Hans Swarowsky. 9 czerwca 1951, na festiwalu Maggio Musicale Fiorentino we Florencji, odbyła się sceniczna prapremiera opery. W partii Eurydyki wystąpiła Maria Callas, obok niej zaś Thyge Thygesen (Orfeusz), Mario Frosini (Pluton), Boris Christoff (Kreon), Liliana Poli (Bachantka) i Julanna Farkas (Geniusz), dyrygował Erich Kleiber.
W 1967 wystawiono „Duszę filozofa...” na festiwalach Wiener Festwochen i w Edynburgu z udziałem Joan Sutherland (Eurydyka), Nicolaia Geddy (Orfeusz) i Spiro Malasa (Kreon); całość prowadził Richard Bonynge. W 2001 w Operze Covent Garden w roli Eurydyki wystąpiła Cecilia Bartoli, dyrygował zaś Christopher Hogwood.