Kompozytorzy

4 Lieder, Op.27 (4 Lieder, op.27)

Kompozytor: Strauss Richard

Instrumenty: Głos Fortepian

Tagi: Lied Piosenka

#Aranżacje

Ścignij darmowe partytury:

Complete. Complete Score (high voice) PDF 0 MB
Complete. Complete Score (high voice) PDF 0 MB
Cäcilie (No.2). Complete Score (original / high voice, E major) PDF 1 MB
Cäcilie (No.2). Complete Score (low voice, C major) PDF 0 MB
Morgen! (No.4). Complete Score (medium / low voice, F major) PDF 1 MB
Cäcilie (No.2). Complete Score (medium voice, E PDF 0 MB

Aranżacje:

Inna

Morgen! (No.4). Wiolonczela + Fortepian (Mandozzi, Orfeo)Morgen! (No.4). Orkiestra + Głos (Unknown)Morgen! (No.4). Wiolonczela + Altówka + Skrzypce(2) + Głos (Dunn, Bart)Cäcilie (No.2). Orkiestra + Głos (Unknown)Morgen! (No.4). Orkiestra + Głos (Unknown)Morgen! (No.4). Orkiestra + Głos (Unknown)Cäcilie (No.2). Orkiestra + Głos (Unknown)Heimliche Aufforderung (No.3). Orkiestra + Głos (John Morrison)Ruhe, meine Seele! (No.1). Orkiestra + Głos (Unknown)Morgen! (No.4). Wiolonczela + Głos (Zachary Reaves)Cäcilie (No.2). Klarnet(2) + Kontrafagot + Flet(2) + Róg(4) + Obój(2) + Fagot (John Morrison)Cäcilie (No.2). Wiolonczela + Głos (Zachary Reaves)Morgen! (No.4). Fortepian + Skrzypce (Jenő Hubay)
Wikipedia
Richard Strauss (ur. 11 czerwca 1864 w Monachium, zm. 8 września 1949 w Garmisch-Partenkirchen) – niemiecki kompozytor muzyki późnego romantyzmu, dyrygent.
Strauss był synem waltornisty Franza Straussa. W młodości otrzymał od ojca staranne wykształcenie muzyczne i bardzo wcześnie zaczął komponować. W 1882 wstąpił na uniwersytet w Monachium, jednak po roku porzucił studia i wyjechał do Berlina. W 1885 został asystentem dyrygenta Hansa von Bülowa, aby po roku zająć jego miejsce. Jego pierwsze kompozycje utrzymane są w stylu Schumanna i Mendelssohna. Pod wpływem skrzypka Aleksandra Rittera zainteresował się Wagnerem.
Nowe zainteresowanie zaowocowało poematem symfonicznym Don Juan, który jest uważany za pierwszy dojrzały utwór Straussa. Premiera w roku 1889 podzieliła publiczność, jednak kompozytor skomentował to w następujący sposób: „Teraz pocieszam się myślą, że jestem na drodze, którą chciałem obrać, w pełni świadomy, że nie było artysty, którego ludzie nie nazwaliby szalonym”. W późniejszych latach przyszły kolejne poematy symfoniczne: Tod und Verklärung (Śmierć i przemienienie, 1888-89), Till Eulenspiegels lustige Streiche (Ucieszne figle Dyla Sowizdrzała, 1894-95), Also sprach Zarathustra (Tako rzecze Zaratustra, 1896), Don Kichot (1897) i Ein Heldenleben (Życie bohatera, 1897-98).
Pod koniec XIX wieku Strauss zwrócił się ku operze. Pierwsze dwie próby – Guntram z 1894 i Feuersnot z 1901 okazały się porażkami, lecz na Salome z 1905 publiczność reagowała równie gorąco i skrajnie jak na Don Juana. Niekonwencjonalny temat dzieła, jak również wprowadzenie do muzyki dysonansów i rozbudowanej chromatyki zapewniły operze bardzo duże zainteresowanie. W Nowym Jorku publiczność protestowała z powodu zejścia dzieła ze sceny już po jednym przedstawieniu w Metropolitan Opera.
Jednym z najważniejszych gatunków w twórczości Straussa były pieśni, których skomponował około 150.
Strauss był kapelmistrzem orkiestr w Meiningen, Monachium, Berlinie i w Wiedniu. Jego muzyka pozostała pod wpływem Wagnera.
Jego nazwisko figurowało na Gottbegnadeten-Liste (Lista obdarzonych łaską Bożą w III Rzeszy) wśród Niezastąpionych.