Bellini skomponował Capuletich i Montecchich w pośpiechu, aby jak najszybciej zatrzeć złe wrażenie wywołane przez klapę Zairy. W szybkim wykonaniu zamówienia weneckiego Teatru La Fenice pomogło często w owych czasach spotykane wykorzystanie fragmentów wcześniejszych utworów kompozytora, przede wszystkim zapożyczonych z Zairy. W obsadzie prapremierowej gwiazdą była Giuditta Grisi śpiewająca partię Romea – jest to partia travesti (w przebraniu), przeznaczona dla mezzosopranu. Opera odniosła sukces i szybko wystawiono ją na kolejnych scenach, m.in. w mediolańskiej La Scali, w Bolonii, Dreźnie, Madrycie, Paryżu i Londynie. Jedną ze sławnych wykonawczyń partii Romea była
Maria Malibran. W 1859 powstała wersja francuska, z librettem tłumaczonym przez Charlesa Nuittera, która miała premierę w Operze Paryskiej. Przygotowano ją specjalnie dla śpiewaczki Felicity von Vestvali, która wystąpiła jako Romeo. Widownia zareagowała z entuzjazmem, a krytycy porównywali Vestvali do Marii Malibran, Wilhelmine Schröder-Devrient i Rachel Félix. Napoleon III był tak urzeczony jej występem, że darował jej w prezencie srebrną zbroję.Capuleti i Montecchi jest jedną z nielicznych oper Belliniego, które utrzymały się na stałe w repertuarze teatrów operowych'.
3. Lesław Czapliński: Romeo i Julia Włochom przywróceni. Kraków 1999, Program Opery i Operetki w Krakowie.