Fortepian Solo
Fortepian + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Adalbert Gyrowetz

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Fortepian

#Partie dla: Fortepian
alfabetem
Divertissement, Op.503 Sonatas for Piano Trio, Op.12 (3 Sonaty na trio fortepianowe, op.12)Divertissement, Op.572 Sonatas for Piano Trio, Op.45 (2 Sonaty na trio fortepianowe, Op.45)3 Sonatas for Piano Trio, Op.55 (3 Sonaty na trio fortepianowe, Op.55)3 Sonatas for Piano Trio, Op.51 (3 Sonaty na trio fortepianowe, Op.51)In questa tomba oscura (W tym ciemnym grobie)3 Sonatas for Piano Trio, Op.15 (3 Sonaty na trio fortepianowe, Op.15)8 Italian arietts (8 włoskie arietts)3 Sonatas for Piano Trio, Op.18 (3 Sonaty na trio fortepianowe, Op.18)3 Sonatas for Piano Trio, Op.41 (3 Sonaty na trio fortepianowe, Op.41)Sieges und Friedens-Fest der verbündeten Monarchen (Zwycięstwo i Peace Festiwal sprzymierzonych monarchów)2 Violin Sonatas (2 sonaty skrzypcowe)3 Sonatas for Piano Trio, Op.10 (3 Sonaty na trio fortepianowe, Op.10)3 Sonatas for Piano Trio, Op.173 Sonatas for Piano Trio, Op.35 (3 Sonaty na trio fortepianowe, op.35)Clarinet Trio, Op.43Notturno for Piano Trio in E-flat major (Nokturn na fortepian Trio E-dur)Notturno for Piano Trio No.10Notturno for Piano Trio No.4Notturno for Piano Trio No.7Notturno for Piano Trio No.9Notturno for Piano Trio, Op.31 (Nokturn na trio fortepianowe, op.31)Piano Concerto, Op.49 (Koncert fortepianowy, op.49)

Partie dla: Fortepian

3 Sonatas for Piano Trio, Op.17Clarinet Trio, Op.43Notturno for Piano Trio No.4Piano Concerto, Op.49 (Koncert fortepianowy, op.49)
Wikipedia
Adalbert Gyrowetz, także Vojtěch Jírovec (ur. 20 lutego 1763 w Czeskich Budziejowicach, zm. 19 marca 1850 w Wiedniu) – czeski kompozytor, skrzypek i organista.
Urodzony 20 lutego 1763 r., w Czeskich Budziejowicach jako Vojtěch Matyáš Jírovec. Jego ojciec był chórmistrzem w katedrze w Czeskich Budziejowicach. W tym samym mieście Gyrowetz uzyskał podstawowe wykształcenie muzyczne i dał pierwsze występy jako skrzypek, z czasem uzyskując posadę organisty. Po ukończeniu gimnazjum pijarskiego w rodzinnym mieście wyjechał do Pragi na studia prawnicze. Studiów nie ukończył z powodu braku pieniędzy, ale uzyskał dość wiedzy, by móc obracać się w kręgach arystokratycznych i w efekcie uzyskać posadę sekretarza, a potem doradcy dyplomatycznego na służbie u różnych arystokratów. Ponadto mówił płynnie po francusku, angielsku, włosku i łacinie.
Pierwsze kompozycje dedykował swojemu ówczesnemu patronowi Franzowi von Funfkirchenowi. Kształcił się w Wiedniu i Neapolu, a następnie pracował w Paryżu, Londynie i Wiedniu. W czasie pierwszego pobytu w Wiedniu (1785–1786) zaprzyjaźnił się z Wolfgangiem Mozartem, który był dyrygentem podczas wykonania jednej z jego symfonii. Podczas pobytu w przedrewolucyjnym Paryżu zdołał udowodnić swoje autorstwo wobec kwartetów, które opublikowano pod nazwiskiem Josepha Haydna. Od 1789 r. przez cztery lata mieszkał w Londynie, utrzymując bliski kontakt z Haydnem, a w połowie lat 1790. osiadł w Wiedniu, gdzie w latach 1804–1831 był kapelmistrzem teatru dworskiego. Był jednym z pierwszych sympatyków twórczości Ludwiga van Beethovena.
Autor ok. 40 symfonii zbliżonych stylistycznie do Haydna, uwertur, koncertów, ok. 30 oper (m.in. Il finto Stanislao, 1818 i Hans Sachs im vorgerückten Alter, 1834), 28 baletów, ok. 100 pieśni, 42 kwartetów smyczkowych, 46 trio fortepianowych, 11 mszy, 2 koncertów fortepianowych. Il finto Stanislao to opera buffa do libretta Felice Romaniego, które Giuseppe Verdi wykorzystał do swojej opery Dzień panowania (1840). Jego Koncert fortepianowy g-moll grał 24 lutego 1818 r. 8-letni Fryderyk Chopin na swoim pierwszym występie publicznym w Warszawie.
Uważał się za Niemca i posługiwał się niemiecką wersją imienia i nazwiska – Adalbert Gyrowetz.
W 1831 r. przeszedł na emeryturę. Przedstawiciel stylu klasycystycznego, który już pod koniec jego kariery tracił na popularności. Z tego powodu po przejściu na emeryturę popadł w zapomnienie. W 1848 r. opublikował swoją autobiografię. Zmarł 19 marca 1850 r. w Wiedniu.