Clara Schumann urodziła się w Lipsku. Muzyki uczył ją ojciec,
Friedrich Wieck. Pierwszy raz wystąpiła publicznie w 1830. W 1832 roku wyruszyła z ojcem w pierwszą trasę koncertową, podczas której zaprezentowała kilka samodzielnie skomponowanych utworów. W 1840 poślubiła wbrew woli ojca
Roberta Schumanna, który był jego uczniem. Obowiązki żony i matki ośmiorga dzieci, odsunęły jej karierę muzyczną na boczny tor. Po śmierci męża w 1856 roku jednak, by utrzymać odpowiedni standard życia pracowała jako nauczycielka muzyki oraz organizowała regularnie trasy koncertowe po Niemczech oraz Europie. Była zaprzyjaźniona z
Johannesem Brahmsem. W latach 1878–1892 mieszkała we Frankfurcie nad Menem, gdzie uczyła gry na fortepianie w tamtejszym konserwatorium.