Fortepian Solo
Fortepian + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Henryk Pachulski

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Fortepian

#Aranżacje dla: Fortepian
alfabetem
6 Preludes, Op.8 (6 Preludiów Op.8)Album pour la jeunesse, Op.23 (Album dla młodzieży, op.23)2 Pieces, Op.24 (2 Sztuki, Op.24)2 Pieces, Op.11 (2 Sztuki, op.11)Feuilles d'album, Op.16 (Strony albumu, op.16)2 Concert Etudes, Op.7 (2 Koncert Etiudy, op.7)4 Preludes, Op.21 (4 Preludia op.21)2 Pieces, Op.2 (2 Sztuki, Op.2)Kanonische Studien, Op.26Phantastiche Märchen, Op.12 (Phantastiche Märchen, op.12)Toccata, Op.19 (Toccata, op.19)3 Pieces, Op.22 (3 sztuk, op.22)Piano Sonata No.2, Op.27 (Piano Sonata No.2, op.27)2 Pieces, Op.20 (2 Sztuki, Op.20)3 Pieces, Op.29Piano Sonata No.1, Op.10 (Sonata fortepianowa nr 1, Op.10)3 Pieces for Cello and Piano, Op.4 (3 utwory na wiolonczelę i fortepian, Op.4)Octaven-Etude (Octaven-Etiuda)Polonaise, Op.5 (Polonez, Op.5)Valse-Caprice, Op.6Variations on an Original Theme, Op.1 (Wariacje na oryginalnym temacie, oP.1)3 Pieces, Op.3 (3 sztuk, op.3)2 Mazurkas, Op.183 Etudes, Op.28Fantaisie for Piano and Orchestra, Op.17 (Fantazja na fortepian i orkiestrę, Op.17)

Aranżacje dla: Fortepian

6 Preludes, Op.8 (6 Preludiów Op.8)Polonaise, Op.5 (Polonez, Op.5)Fantaisie for Piano and Orchestra, Op.17 (Fantazja na fortepian i orkiestrę, Op.17)
Wikipedia
Henryk Pachulski (ur. 4 października 1859 w majątku Łazy niedaleko Łukowa, zm. 2 marca 1921 w Moskwie) – polski kompozytor, pianista, pedagog.
Studiował do 1876 w Instytucie Muzycznym w Warszawie grę na fortepianie u Rudolf Strobla oraz harmonię i kontrapunkt u Stanisława Moniuszki, potem u Władysława Żeleńskiego. Następnie uczył się w Konserwatorium Moskiewskim kontynuując studia pianistyczne u Nikołaja Rubinsteina (1880–1881) i Pavla Pabsta (od 1882), a także studia kontrapunktu Antona Areńskiego. W 1885 otrzymał dyplom „artysty wyzwolonego”. W 1886, dzięki protekcji Piotra Czajkowskiego, został wykładowcą Konserwatorium w Moskwie, gdzie przez 35 lat (do końca swojego życia) prowadził klasę fortepianu, od 1916 jako profesor.
Działalność pianistyczną rozpoczął po ukończeniu studiów. Koncertwał w Warszawie, Moskwie i Petersburgu. W jego repertuarze znajdowały się kompozycje m.in. J.S. Bacha, Schumanna, Chopina, Liszta, Paderewskiego, Schuberta. Uczestniczył także w wykonywaniu muzyki kameralnej.
Jego brat Władysław Pachulski, również był pianistą i skrzypkiem oraz sekretarzem Nadieżdy von Meck i mężem jej córki Julii.
W kompozycjach Pachulskiego zauważalne są wpływy wielu twórców — od Schumanna po Liszta, Czajkowskiego, Areńskiego i Taniejewa. Często posługiwał się techniką polifoniczną (np. Studia kanoniczne op. 26), w utworach fortepianowych stawiał wykonawcy znaczne wymagania techniczne.
Skomponował około 100 utworów fortepianowych, m.in. Polonaise op. 5, Concert Etude op. 7, 2 sonaty — op. 10 i op. 27, liczne preludia, etiudy, walce, mazurki, impromptus. Pisał transkrypcje fortepianowe na 2 i 4 ręce utworów orkiestrowych i kameralnych, m.in. Czajkowskiego (IV, V i VI symfonia, Kaprys włoski, uwertura-fantazja Hamlet, Pezzo capriccioso op. 62, Sekstet smyczkowy „Souvenir de Florence” op. 70) oraz Antona Areńskiego (Kwartet smyczkowy G-dur), Władysława Żeleńskiego (Suita tańców polskich) i Stanisława Moniuszki (O matko moja). Ponadto napisał kilka utworów orkiestrowych, kameralnych i wokalnych.
Do najważniejszych jego kompozycji symfonicznych można zaliczyć Suitę op. 13, Marsz uroczysty op. 15 (napisany dla uczczenia 100. rocznicy urodzin Adama Mickiewicza) oraz Fantazję op. 17 na fort. i orkiestrę. Ponadto napisał kilka utworów kameralnych i wokalnych. Jego utwory wybrane nagrała m.in. Lubow Nawrocka (Henryk Pachulski – Piano Works 1, Acte Préalable, Warszawa 2008, AP0187)