Fortepian Solo
Fortepian + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Julius Röntgen

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Fortepian

#Aranżacje dla: Fortepian
według popularności

#

14 Altniederländische Volkslieder (14 Old Dutch pieśni ludowe)2 Piano Concertos3 Romances for Piano, Op.32 (3 Romanse na fortepian, Op.32)5 Morceaux (5 sztuk)9 Oud-Nederlandsche liederen, Op.44 (9 Oud-Nederlandsche liederen, op.44)

A

Aus der Jugendzeit, Op.4 (Od młodości, Op.4)

B

Ballade in D minor, Op.6 (Ballada d-moll, Op.6)

C

Cello Sonata No.1, Op.3 (Cello Sonata No.1, op.3)Cello Sonata No.2, Op.41 (Cello Sonata nr 2, Op.41)Cello Sonata No.5, Op.56 (Cello Sonata No.5, op.56)Chinesische Lieder, Op.66 (Chińskie Piosenki, Op.66)

D

Dolce far niente, Op.60 (Dolce far niente, op.60)

E

Ein Cyclus von Phantasiestücken, Op.5 (Jeden cykl utworów fantastycznych, Op.5)

H

Holländisches Volksleben, Op.81 (Holenderski życia ludowego, Op.81)

I

Impromptu (Improwizacja)InleidingIntroduction, Scherzo, Intermezzo and Finale, Op.16 (Wprowadzenie, Scherzo, Intermezzo i Finale, op.16)

J

Julklapp, Op.12 (Julklapp, op.12)

N

Neckens Polka, Op.11 (Neckens Polka, op.11)

O

Oud-Hollandsche boerenliedjes en contradansen

P

Phantasie, Op.24Piano Concerto, Op.18Piano Quintet No.2, Op.100 (Kwintet fortepianowy nr 2, Op.100)Piano Sonata No.1, Op.2Piano Sonata No.2, Op.10Piano Trio, Op.23 (Trio fortepian, op.23)Piano Trio, Op.50 (Trio Fortepian, Op.50)Prometheus, Op.99 (Prometeusz, Op.99)

S

Scherzo, Op.33 (Scherzo, op.33)Schüler-Konzert No.1, Op.85 (Student Koncert nr 1, Op.85)Schüler-Konzert No.2, Op.88Schüler-Konzert No.3, Op.87Sérénade mélancolique (Melancholia serenada)Suite for Piano, Op.7 (Suita na fortepian, op.7)

T

Thema mit Variationen, Op.17

V

Violin Sonata, Op.1 (Sonata skrzypcowa, Op.1)

Z

Zwiegespräche, Op.19 (Dialogi, op.19)

Aranżacje dla: Fortepian

Piano Concerto, Op.18
Wikipedia
Julius Röntgen (ur. 9 maja 1855 w Lipsku, zm. 13 września 1932 w Bilthoven koło Utrechtu) – holenderski kompozytor, dyrygent i pianista pochodzenia niemieckiego.
Syn Engelberta Röntgena (1829–1897), który był jego pierwszym nauczycielem. Studiował u Louisa Plaidy i Carla Reineckego (fortepian), Moritza Hauptmanna (harmonia i kontrapunkt) oraz Franza Lachnera (kompozycja). W latach 1873–1874 był akompaniamentem barytona Juliusa Stockhausena w Cannstatt. Od 1874 do 1878 roku uczestniczył w koncertach Bachverein w Lipsku. Od 1877 roku mieszkał w Amsterdamie, gdzie do 1926 roku uczył fortepianu w tamtejszej szkole muzycznej, w 1884 roku przekształconej w konserwatorium, którego w latach 1912–1924 był dyrektorem. Występował jako solista i kameralista, grając m.in. razem z Pau Casalsem. Był dyrygentem towarzystw śpiewaczych Excelsior (1884–1886) i Toonkunstkoor (1886–1898). Po przejściu na emeryturę w 1925 roku osiadł w Bilthoven.
Przyjaźnił się z Johannesem Brahmsem i Edvardem Griegiem. Był autorem biografii Griega (wyd. 1930). Dwukrotnie żonaty, pierwszy raz ze szwedzką skrzypaczką Amandą Maier (1853–1894), drugi raz z Holenderką Abrahaminą des Amorie van der Hoeven. Zarówno synowie z pierwszego małżeństwa: Julius (1881–1951) i Engelbert (1886–1958), jak i z drugiego: Johannes (1898–1969), Edward Frants (1902–1969) i Joachim (1906–1989), zostali muzykami.
Odznaczony został krzyżem kawalerskim Orderu Oranje-Nassau, krzyżem kawalerskim norweskiego Orderu Świętego Olafa oraz krzyżem kawalerskim Orderu Korony Rumunii.
Muzyka Röntgena należy do okresu postromantycznego. We wczesnych utworach widoczny jest wpływ Schumanna i Brahmsa, w późniejszych Regera i Debussy’ego. W swoich kompozycjach często wykorzystywał elementy ludowe z muzyki różnych narodów. Skomponował 21 symfonii, 7 koncertów fortepianowych, 2 koncerty skrzypcowe, 2 koncerty wiolonczelowe, 3 opery (Agnete, Samum, Der lachende Kavalier), ponadto liczne utwory kameralne.