Marcel-Jean-Jules Dupré (ur. 3 maja 1886 w Rouen, zm. 30 maja 1971 w Meudon) – francuski organista, pianista, kompozytor i pedagog.
Urodził się w Rouen we Francji w rodzinie muzycznej. Jego ojciec Albert Dupré był organistą w Rouen i przyjacielem organmistrza Aristide Cavaillé-Colla, który wybudował organy w ich domu rodzinnym, gdy Marcel miał 14 lat. Wstąpił do Konserwatorium Paryskiego w 1904, gdzie fortepianu uczyli go
Louis Diémer i
Lazare Lévy, organów
Alexandre Guilmant i
Louis Vierne, a kompozycji
Charles-Marie Widor. W 1914 otrzymał Grand Prix de Rome za swoją kantatę Psyche. W 1926 powołano go na stanowisko profesora organów i improwizacji w Konserwatorium Paryskim, gdzie uczył do 1954.