Luca Marenzio
Kompozycje dla: Mixed chorus
C
Cantantibus organis (Organis Cantantibus)Conceptio tuaD
Danzava con maniere sopre humane (Tańczył z humanitarnych sposobów sopre)Deh rinforzate il vostro largo pianto (Ach wzmocnione się łzy)Dolci son le quadrella (Słodycze są quadrella)E
Et respicientes viderunt revolutum lapidem (Et respicientes viderunt Revolutum lapidem)H
Hodie Christus natus est (Hodie Christus Natus est)I
I lieti amanti e la fanciulle tenere (Fani są szczęśliwi i dziewczęta podejmują)In un lucido rio (W błyszczącym rio)Io morirò d'Amore (Umrę z miłości)L
Lasso, dicea, perche venisti Amore (Lasso mówił, bo przyszła Miłość)L'aura serena che fra verdi fronde (Aura spokoju, wśród zielonych liści, które)M
Madonna, sua mercé, pur una sera (Madonna, sua Mercé, pur una sera)Magnificat a 8 (Magnificat 8)Menando un giorno (Machając dzień)Mentre l'aura spirò nel verde Lauro (Podczas gdy zielona aura zmarł w Lauro)N
Nativitas gloriosae Virginis MariaeNon al suo amante (Nie jej kochanka)O
O beatum PontificemO dolce anima mia (O dolce Anima Mia)O quam gloriosum est regnum (O quam gloriosum est Regnum)Or vedi, Amor, che giovinetta donna (Teraz patrz, Amor, że kobieta młoda dziewczyna)R
Rivi, fontane e fiumi a l’aura al cielo (Rivi, Fontane e fiumi l'aura al cielo)Rose bianche e vermiglie (Białe róże i szkarłatny)S
Satiati Amor ch'a più doglioso amante (Satiati Amor Ch'a najbardziej smutne kochanka)Sepelierunt StephanumStrinse Amarilli il vago suo FilenoSu'l carro della mente auriga siedi (Su'l siedzieć woźnica rydwanu umysłu)T
Tutto'l di piango e poi la notte (Tutto'l płakać i noc)V
Vedi le valli e i campi che si smaltano (Zobacz doliny i pola, które szkliwa)Vezzosi augelli in fra le verdi fronde (Kapryśne ptaki w zielonych liści)Vieni Clori gentil, boschetti e pratiVienne Montan (Wiedeń Montan)Z
Zefiro torna (Zefiro Torna)Aranżacje dla: Mixed chorus
Deggio dunque partire (Dlatego Deggio niski)WikipediaLuca Marenzio (ur. 18 października 1553 w Coccaglio koło Brescii, zm. 22 sierpnia 1599 w Rzymie) – włoski kompozytor i śpiewak, uważany za przedstawiciela manieryzmu w muzyce.
Uczył się muzyki prawdopodobnie w Brescii u Giovanniego Contina. 1574-1578 był śpiewakiem na dworze kardynała Cristoforo Madruzzo w Rzymie. 1578-1586 pozostał w służbie kardynała Ludovico d’Este na jego dworze w Rzymie i Ferrarze. Zdobył wtedy sławę kompozytora, wydając większość swoich utworów. Po śmierci kardynała przez rok podróżował w poszukiwaniu posady. 1588-1589 przygotował oprawę muzyczną na uroczystości ślubne na dworze księcia Ferdinando de' Medici. W ostatnich latach życia nie miał stałej funkcji. Od 1589 był kapelmistrzem na dworze kardynała Aldobrandiniego, później służył także u księcia Virginio Orsiniego. Odbył też podróż do Polski, gdzie pełnił funkcję nadwornego kapelmistrza na dworze króla Zygmunta III Wazy (1595-1598) w Krakowie i Warszawie. Zmarł wkrótce po powrocie do Włoch.
Marenzio był czołowym madrygalistą końca XVI w. Utwory swe opierał zarówno na prostych, anonimowych tekstach, jak i na poezji Petrarki czy Torquata Tassa. Nie ograniczał się do muzycznych ilustracji słów, lecz dążył do oddania ogólnego nastroju i wyrazu emocjonalnego tekstu. W tym celu stosował zróżnicowane środki muzyczne: imitację, chromatykę, dysonanse, nieoczekiwane zmiany harmoniczne. Kompozycje: świeckie – 9 ksiąg madrygałów na 5 gł. (Wenecja 1580-85,1594-99), 6 ksiąg madrygałów na 6 gł. (Wenecja 1581-87, 1591, 1595), "Madrigali spirituali" na 5 gł. (Rzym 1584), 5 ksiąg villanelli i canzonett na 3 gł. (Wenecja 1584-87); religijne (wydane po śmierci): 75 motetów "Sacrae cantiones", "Completorium et antiphonae" (zaginione).