Friedrich Kalkbrenner
Kompozycje dla: Orkiestra
Adagio ed allegro di bravura, Op.102 (Adagio i Allegro umiejętności, Op.102)Bravura Variations on 'God Save the King', Op.99 (Bravura Wariacje na temat "God Save the King ', Op.99)Concerto for 2 Pianos, Op.125 (Koncert na 2 fortepiany, Op.125)Fantasia and Grand Variations on the Favorite Air 'My lodging is on the cold ground', Op.72Le Rêve, Op.113 (Le Reve, Op.113)Les Charmes de Berlin, Op.70Piano Concerto No.1, Op.61 (Piano Concerto No.1, op.61)Piano Concerto No.2, Op.85 (Koncert fortepianowy nr 2, Op.85)Piano Concerto No.3, Op.107Piano Concerto No.4, Op.127 (Koncert fortepianowy nr 4, Op.127)Partie dla: Orkiestra
Fantasia and Grand Variations on the Favorite Air 'My lodging is on the cold ground', Op.72Piano Concerto No.1, Op.61 (Piano Concerto No.1, op.61)Piano Concerto No.2, Op.85 (Koncert fortepianowy nr 2, Op.85)Piano Concerto No.3, Op.107WikipediaFriedrich Wilhelm Kalkbrenner (ur. 7 listopada 1785, zm. 10 czerwca 1849) – niemiecki pianista, kompozytor i pedagog. Początkowo uczył się muzyki u ojca w 1799-1801 studiował w konserwatorium w Paryżu m.in. u L. Adama (fortepian) oraz u
Ch.-S. Catela (kompozycja).
Koncertował m.in. w Monachium, Stuttgarcie i Frankfurcie nad Menem. Dopiero występując w Anglii (1814-1823), zyskał rozgłos jako znakomity pianista, nauczyciel i kompozytor. Wykonanie I Koncertu fortepianowego (1823) przyniosło mu sławę i otworzyło drogę do międzynarodowej kariery.
Koncertował w Niemczech, Austrii, Irlandii, Szkocji, w latach 1824-1835 osiągnął szczyt sławy pianistycznej i pedagogicznej. Autor 24 Preludiów we wszystkich tonacjach (1827).
Kalkbrenner zmarł 1849 roku we francuskim mieście Enghien-les-Bains w wyniku panującej epidemii cholery.