Orkiestra Solo
Orkiestra + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Johann Baptist Cramer

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Orkiestra

według popularności
Piano Concerto No.1, Op.10 (Koncert fortepianowy nr 1, Op.10)Piano Concerto No.2, Op.16 (Koncert fortepianowy nr 2, op.16)Piano Concerto No.3, Op.26Piano Concerto No.4, Op.38Piano Concerto No.5, Op.48Piano Concerto No.6, Op.51Piano Concerto No.7, Op.56Piano Concerto No.8, Op.70
Wikipedia
Johann Baptist Cramer, także ang. John Baptist Cramer (ur. 24 lutego 1771 w Mannheim, zm. 16 kwietnia 1858 w Londynie) – niemiecki pianista, kompozytor i wydawca muzyczny, przez większość życia działający w Anglii.
Syn skrzypka Wilhelma Cramera i brat Franza. Od dziecka mieszkał w Anglii. Gry na fortepianie uczył się początkowo od ojca, później u Johanna Daniela Bensera, Johanna Samuela Schrötera (1780–1783) i Muzio Clementiego. Studiował także kompozycję u Karla Friedricha Abla.
Debiutował jako pianista w 1781 roku. W latach 1788–1791 odbył tourneé koncertowe po Francji i Niemczech. Od 1791 do 1799 roku koncertował w Londynie, biorąc udział w cyklach Salomon Concerts i Professional Concerts. W latach 1799–1800 odbył ponowną podróż po Niderlandach, Niemczech i Austrii. W Wiedniu poznał Josepha Haydna i Ludwiga van Beethovena, na którym wywarł wielkie wrażenie. W latach 1816–1818 ponownie odwiedził Niderlandy i Niemcy. Współzałożyciel Royal Philharmonic Society (1813), a od 1822 roku członek nowo powołanej Królewskiej Akademii Muzycznej. W Londynie zyskał sobie sławę, udzielając lekcji gry na fortepianie i dając recitale; zdobył sobie przydomek Glorious John. W 1835 roku opuścił Anglię, przebywając w Monachium, Wiedniu i Paryżu. Po powrocie do Londynu w 1845 roku zaprzestał działalności artystycznej.
Był uznanym pianistą i znacznie rozwinął technikę gry na fortepianie. Ceniono go jako wykonawcę utworów J.S. Bacha, W.A. Mozarta i Beethovena, z którymi zapoznał publiczność angielską. Skomponował 9 koncertów fortepianowych, 2 kwintety fortepianowe, kwartet fortepianowy, 56 rond fortepianowych, 33 divertimenta, 73 sonat fortepianowych, ponad 20 pieśni i 84 etiudy o przeznaczeniu pedagogicznym, zebrane w dwutomowym zbiorze Studio per il piano forte.
Od 1805 roku prowadził działalność jako wydawca. Jego pierwszymi spółkami były C. & Keys (1805) i C. & Chappell (1810–1819). W 1824 roku wspólnie z Robertem Addisonem oraz Thomasem Frederickiem Beale’em powołał firmę J. B. Cramer & Co, w 1964 roku przejętą przez Kemble & Co.