Orkiestra Solo
Orkiestra + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Marianne Martinez

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Orkiestra

według popularności

A

Ah, se in Ciel, benigne stelle

C

Ch'io mai vi possa lasciar d'amare (Nigdy nie pozwolę ci kochać)Conservati fedele (Przechowywane wiernych)

D

Dal suo gentil sembiante

E

E' la beltà del cieloE' la fede degli amanti

I

Il piè s'allontana

L

L'onda dal mar divisa

M

Mi lagnerò tacendo

P

Per costume, o mio bel NumePerché, se tanti siete

S

Scelta d'Arie Composte per suo dilettoSe del fiume altèra l'ondaSe viver non poss'io (Jeśli nie możesz znieść, że żyją)Sentirsi dire dal caro beneSiam navi all'onde algenti (Siam zwykle fal algenti)Sol può dir che sia contento

T

Talor se il vento fremeTremo fra dubbi mieiTremo per l'idol mio

V

Vo solcando un mar crudele (Vo orki przez morze okrutnego)
Wikipedia
Marianne Martinez, właściwie Anna Katharina von Martinez (ur. 4 maja 1744 w Wiedniu, zm. 13 grudnia 1812 tamże) – austriacka kompozytorka, pianistka i śpiewaczka pochodzenia hiszpańskiego.
Była córką Nicólo Martíneza, który przybył do Wiednia jako członek orszaku nuncjusza papieskiego. Jej pierwszym nauczycielem muzyki był mieszkający w domu Martinezów i zaprzyjaźniony z nimi Pietro Metastasio. Dalszą edukację muzyczną odbyła u Josepha Haydna, Giuseppe Bonno, Johanna Adolfa Hassego i Nicoli Porpory. Otrzymała solidne wykształcenie, znała kilka języków i wymieniała listy z czołowymi artystami swoich czasów. Jako kompozytorka debiutowała w 1761 roku mszą w wiedeńskim kościele św. Michała. Występowała jako pianistka i śpiewaczka, prowadziła też własną szkołę śpiewu. W swoim domu urządzała wieczorki muzyczne, na których gościli m.in. Wolfgang Amadeus Mozart, Joseph Haydn i Karl Ditters von Dittersdorf. Była honorowym członkiem Accademia Filarmonica w Bolonii.
Jej dorobek kompozytorski obejmuje 4 msze, 6 motetów, 3 litanie, opracowania psalmów, 2 oratoria, 3 sonaty na instrument klawiszowy, koncert na instrument klawiszowy, jedną symfonię oraz pieśni. Utwory Martinez nie mają znaczenia dla historii muzyki, są jednak ważne jako dzieło kobiety należącej do środowiska artystycznego Wiednia 2. połowy XVIII wieku.