Kompozytorzy

Aleksander Michałowski

Fortepian
Taniec
Mazurek
Walc
Piece
Preludium
Berceuse
Etiuda
Gawot
Impromptu
Menuet
według popularności

#

2 Bagatelles, Op.354 Valses, Op.345 Préludes, Op.33

B

Ballade, Op.30 (Ballada, Op.30)Berceuse No.1, Op.1Berceuse No.2, Op.27 (Kołysanka nr 2, Op.27)

C

Capriccietto, Op.26 (Capriccietto, op.26)

E

Etude in A-flat major, Op.2 (Etiuda-dur, Op.2)Exercices préparatoires aux études de 'Fr. Chopin', Op.10

F

Feuille d'album, Op.3 (Album Liść, op.3)

G

Gavotte No.1, Op.4Gavotte No.2, Op.20

I

Impromptu, Op.21 (Impromptu, op.21)

M

Mazurka No.1, Op.5 (Mazurek No.1, Op.5)Mazurka No.2, Op.6 (Mazurek nr 2, Op.6)Mazurka No.3, Op.7 (Mazurek nr 3, op.7)Mazurka, Op.16 (Mazurek, Op.16)Mazurka, Op.17 (Mazurek, Op.17)Mazurka, Op.18 (Mazurek, Op.18)Mazurka, Op.19 (Mazurek, op.19)Mazurka, Op.31 No.1 (Mazurek, Op.31 nr 1)Mélodie, Op.12 (Melody, Op.12)Menuet, Op.15Menuet, Op.8

P

Paraphrase on Chopin's 'Minute Waltz' (Parafrazując na Chopina "Minute Waltz")Pensée Fugitive, Op.25 (Myślałem, Ścigany, Op.25)Prélude, Op.14 (Preludium, Op.14)Prélude, Op.9 (Preludium, Op.9)

R

Rêverie, Op.24Romance No.1, Op.10Romance No.2, Op.22 (Romans nr 2, Op.22)

S

Sonatiny

V

Valse brillante, Op.13Valse mélancolique, Op.29 (Valse Mélancolique, Op.29)Valse triste, Op.11 (Valse triste, op.11)Valse, Op.23 (Valse, op.23)Valse-Impromptu, Op.28
Wikipedia
Aleksander Michałowski h. Jelita (ur. 17 maja 1851 w Kamieńcu Podolskim, zm. 17 października 1938 w Warszawie) – polski pianista, kompozytor i pedagog.
Był synem Konstantego oraz Róży z Regulskich. Od szóstego roku życia uczył się gry na fortepianie. W latach 1867–1869 studiował w Konserwatorium Lipskim u Teodora Cocciusa, Ignaza Moschelesa (fortepian) oraz Carla Reinecke (kompozycja). Tam też debiutował jako pianista w 1869, wykonując koncert e-moll Chopina w sali lipskiego Gewandhausu. Repertuar Michałowskiego w tym czasie był niezwykle obszerny. Obejmował wszystkie preludia i fugi z Das Wohltemperierte Klavier Johanna Sebastiana Bacha (potrafił transponować je do dowolnych tonacji), wszystkie sonaty Ludwiga van Beethovena i wiele utworów m.in. Chopina, Moschelesa, Ferenca Liszta.
Studia muzyczne kontynuował w 1870 w Berlinie u Karola Tausiga oraz w 1871 Galicyjskim Towarzystwie Muzycznym u Karola Mikulego, ucznia Chopina.
W 1874 przeprowadził się do Warszawy, gdzie zadebiutował rok później. Do końca życia był związany z tym miastem, gdzie koncertował niemal do śmierci wyjeżdżając na koncerty po Polsce, Niemczech, Austrii i Rosji.
Uprawiał również kameralistykę, partnerując skrzypkowi Stanisławowi Barcewiczowi, tworząc wraz z nim oraz wiolonczelistą Aleksandrem Wierzbiłłowiczem trio.
W 1874 rozpoczął działalność pedagogiczną w Warszawie. W latach 1874–1917 prowadził klasę fortepianu w Instytucie Muzyki w Warszawie (od 1891 jako profesor), od 1918 w Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie.
Zasłynął jako wykonawca dzieł Chopina oraz znakomity pedagog. Jest uważany za jednego z twórców polskiej szkoły pianistycznej przełomu XIX i XX wieku. Do jego najbardziej znanych uczniów należą Róża Etkin, Jerzy Lefeld, Wanda Landowska, Heinrich Neuhaus (niektórzy tego nie potwierdzają), Jerzy Żurawlew, Władysław Szpilman i inni.
Zainicjował tradycję recitali chopinowskich w dniu śmierci Chopina (17 października).
W 1883 ożenił się ze Stefanią Władysławą Kunegundą Załęską h. Prus i miał z nią piątkę dzieci: Aleksandrę, Konstantego, Władysława, Pawła, Stanisława.
Aleksander Michałowski został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 207-4-22,23).