Aleksander Michałowski
#
2 Bagatelles, Op.354 Valses, Op.345 Préludes, Op.33B
Ballade, Op.30 (Ballada, Op.30)Berceuse No.1, Op.1Berceuse No.2, Op.27 (Kołysanka nr 2, Op.27)C
Capriccietto, Op.26 (Capriccietto, op.26)E
Etude in A-flat major, Op.2 (Etiuda-dur, Op.2)Exercices préparatoires aux études de 'Fr. Chopin', Op.10F
Feuille d'album, Op.3 (Album Liść, op.3)G
Gavotte No.1, Op.4Gavotte No.2, Op.20I
Impromptu, Op.21 (Impromptu, op.21)M
Mazurka No.1, Op.5 (Mazurek No.1, Op.5)Mazurka No.2, Op.6 (Mazurek nr 2, Op.6)Mazurka No.3, Op.7 (Mazurek nr 3, op.7)Mazurka, Op.16 (Mazurek, Op.16)Mazurka, Op.17 (Mazurek, Op.17)Mazurka, Op.18 (Mazurek, Op.18)Mazurka, Op.19 (Mazurek, op.19)Mazurka, Op.31 No.1 (Mazurek, Op.31 nr 1)Mélodie, Op.12 (Melody, Op.12)Menuet, Op.15Menuet, Op.8P
Paraphrase on Chopin's 'Minute Waltz' (Parafrazując na Chopina "Minute Waltz")Pensée Fugitive, Op.25 (Myślałem, Ścigany, Op.25)Prélude, Op.14 (Preludium, Op.14)Prélude, Op.9 (Preludium, Op.9)R
Rêverie, Op.24Romance No.1, Op.10Romance No.2, Op.22 (Romans nr 2, Op.22)S
SonatinyV
Valse brillante, Op.13Valse mélancolique, Op.29 (Valse Mélancolique, Op.29)Valse triste, Op.11 (Valse triste, op.11)Valse, Op.23 (Valse, op.23)Valse-Impromptu, Op.28WikipediaAleksander Michałowski h. Jelita (ur. 17 maja 1851 w Kamieńcu Podolskim, zm. 17 października 1938 w Warszawie) – polski pianista, kompozytor i pedagog.
Był synem Konstantego oraz Róży z Regulskich. Od szóstego roku życia uczył się gry na fortepianie. W latach 1867–1869 studiował w Konserwatorium Lipskim u Teodora Cocciusa,
Ignaza Moschelesa (fortepian) oraz
Carla Reinecke (kompozycja). Tam też debiutował jako pianista w 1869, wykonując koncert e-moll
Chopina w sali lipskiego Gewandhausu. Repertuar Michałowskiego w tym czasie był niezwykle obszerny. Obejmował wszystkie preludia i fugi z Das Wohltemperierte Klavier
Johanna Sebastiana Bacha (potrafił transponować je do dowolnych tonacji), wszystkie sonaty
Ludwiga van Beethovena i wiele utworów m.in.
Chopina, Moschelesa,
Ferenca Liszta.
W 1874 przeprowadził się do Warszawy, gdzie zadebiutował rok później. Do końca życia był związany z tym miastem, gdzie koncertował niemal do śmierci wyjeżdżając na koncerty po Polsce, Niemczech, Austrii i Rosji.
Uprawiał również kameralistykę, partnerując skrzypkowi
Stanisławowi Barcewiczowi, tworząc wraz z nim oraz wiolonczelistą Aleksandrem Wierzbiłłowiczem trio.
W 1874 rozpoczął działalność pedagogiczną w Warszawie. W latach 1874–1917 prowadził klasę fortepianu w Instytucie Muzyki w Warszawie (od 1891 jako profesor), od 1918 w Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie.
Zasłynął jako wykonawca dzieł Chopina oraz znakomity pedagog. Jest uważany za jednego z twórców polskiej szkoły pianistycznej przełomu XIX i XX wieku. Do jego najbardziej znanych uczniów należą Róża Etkin, Jerzy Lefeld,
Wanda Landowska, Heinrich Neuhaus (niektórzy tego nie potwierdzają), Jerzy Żurawlew, Władysław Szpilman i inni.
Zainicjował tradycję recitali chopinowskich w dniu śmierci Chopina (17 października).
W 1883 ożenił się ze Stefanią Władysławą Kunegundą Załęską h. Prus i miał z nią piątkę dzieci: Aleksandrę, Konstantego, Władysława, Pawła, Stanisława.
Aleksander Michałowski został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 207-4-22,23).