Aleksandr Iljicz Siloti, ros. Алекса́ндр Ильи́ч Зило́ти (ur. 9 października 1863 w pobliżu Charkowa, zm. 8 grudnia 1945 w Nowym Jorku) – rosyjski pianista, dyrygent i kompozytor.
Był kuzynem
Siergieja Rachmaninowa. Gry na fortepianie uczył się początkowo u
Antona Rubinsteina. Następnie w latach 1875–1881 studiował w Konserwatorium Moskiewskim u
Nikołaja Rubinsteina,
Piotra Czajkowskiego i
Siergieja Taniejewa. W latach 1883–1886 był uczniem
Ferenca Liszta w Weimarze. W latach 1886–1890 był profesorem klasy fortepianu w Konserwatorium Moskiewskim. W latach 1891–1900 mieszkał we Frankfurcie nad Menem, Antwerpii i Lipsku jako koncertujący pianista. Od 1903, po dwóch latach dyrygentury w Filharmonii Moskiewskiej, zajął się głównie dyrygowaniem i kierował do 1917 stworzonymi przez siebie zespołami muzyki symfonicznej i kameralnej w Petersburgu. Rewolucja październikowa zakończyła okres działalności koncertowej. W 1919 został czasowo aresztowany, uciekł z rodziną do Finlandii. Koncertował w Niemczech i Anglii, ostatecznie osiadł w Stanach Zjednoczonych. Tam występował z koncertami do 1936. W latach 1924–1942 uczył w Juilliard School w Nowym Jorku.