Kompozytorzy

Alessandro Scarlatti

Wszystkie Kompozycje

Opery

według popularności

C

CambiseCarlo re d'Allemagna (Carlo ponownie Allemagna)Comodo Antonino

G

Gli equivoci in amore (Nieporozumienia w miłości)Griselda

I

Il PompeoIl prigioniero fortunato, R.346.36Il trionfo della libertà

L

L’Anacreonte tiranno, R.338.14La caduta de’ DecemviriLa Didone delirante, R.344.30 (La Didone urojenia, R.344.30)La donna ancora è fedele (Kobieta jest nadal wierny)La Rosmene, R.337.11 (Rosmene, R.337.11)La Statira, R.339.17L'amor volubile e tiranno (Miłość i kapryśny tyran)L'Emireno, R.345.32 (Emireno, R.345.32)L'Eraclea

M

Massimo Puppieno, R.343.27Mutio Scevola, R.346.34

N

Nerone fatto Cesare, R.343.26 (Nero nie Caesar R.343.26)

O

Odoardo

P

Penelope la casta, R.344.28 (Penelope kasty, R.344.28)Pirro e Demetrio, R.342.23

T

TelemacoTiberio imperatore d'Oriente, R.349.44 (Cesarz Tyberiusz Wschodniej, R.349.44)Tigrane
Wikipedia
Alessandro Pietro Gaspare Scarlatti (ur. 2 maja 1660 w Palermo, zm. 24 października 1725 w Neapolu) – włoski kompozytor okresu baroku.
Pochodził z rodziny neapolitańskich muzyków. Drugi z ośmiorga dzieci Pietro Scarlattiego i Eleonory d’Amato. Brat Anny Marii Scarlatti, Melchiory Brigidy Scarlatti, Francesca Antonia Nicoli Scarlattiego i Tommaso Scarlattiego. Ojciec Pietra Filippo Scarlattiego oraz Domenica Scarlattiego. Z dziesięciorga dzieci z Antonią Anzalone (siedmiu synów i trzy córki), pięcioro dożyło wieku dojrzałego. Mając 12 lat zetknął się w Rzymie z takimi mistrzami ówczesnej muzyki jak Giacomo Carissimi, Bernardo Pasquini i Arcangelo Corelli. Możliwe, że kształcił się u Francesco Provenzale. Był dyrektorem konserwatorium w Neapolu, czołowym przedstawicielem operowej szkoły neapolitańskiej. W latach 1679–1683 był kapelmistrzem szwedzkiej królowej Krystyny.
Komponował głównie opery (115), ale także oratoria, msze, motety, kantaty, madrygały i psalmy. Jego syn Domenico Scarlatti (1685–1757) również był znanym kompozytorem.
Interesował się kulturą polską, wyrażając to np. poprzez oratorium „San Casimiro rè di Polonia”.
(tytuł, data i miejsce pierwszego przedstawienia)