Kompozytorzy

Joseph Weigl

Orkiestra
Głos
Mixed chorus
Wiolonczela
Skrzypce
Altówka
Rożek angielski
Trąbka
Viola d’amore
Klawesyn
Opery
Balet
Comic opera
Opera buffa
Lyric operas
Piece
Sonata
według popularności
AlcesteAlcinaBaals SturzDemofonteDer BergsturzDie Jugendjahre Peter des GrossenDie Schweizerfamilie (Szwajcarska rodzina)Karussell MusikL’amor marinaro (L'amor marinaro)La Principessa d'AmalfiL'UniformeSonata a Sette in E-flat major (Sonata na Sette w E-dur)
Wikipedia
Joseph Weigl (ur. 28 marca 1766 w Eisenstadt, zm. 3 lutego 1846 w Wiedniu) – austriacki kompozytor i dyrygent.
Syn Josepha Franza Weigla. Jego ojcem chrzestnym był Joseph Haydn. W 1769 roku został posłany do Wiednia, gdzie uczył się u Sebastiana Witziga, a następnie w latach 1776–1782 u Johanna Georga Albrechtsbergera. W wieku 16 lat skomponował pierwszą operę, Die unnütze Vorsicht, docenioną przez Antonio Salierego. Asystował W.A. Mozartowi w przygotowaniu premiery Czarodziejskiego fletu (1786). Doskonalił się w kompozycji u Salierego, dzięki protekcji którego został w 1790 roku wicekapelmistrzem, a w 1792 roku kapelmistrzem teatru dworskiego. W 1827 roku ustąpił z tego stanowiska, do przejścia na emeryturę w 1839 roku pozostając jednak na posadzie wicekapelmistrza.
Odbywał częste podróże do Włoch, pisał opery dla potrzeb sceny mediolańskiej La Scali. Członek honorowy konserwatorium w Mediolanie (1812) i Gesselschaft der Musikfreunde w Wiedniu (1826).
Na bogaty i zróżnicowany dorobek operowy Weigla składają się opery o tematyce poważnej i komicznej, liryczne i semiseria. Pisał zarówno opery włoskie, nawiązujące do twórczości szkoły neapolitańskiej i W.A. Mozarta, jak i niemieckie opery dialogowe. W swojej twórczości mieszał różne style, wprowadzając np. partie solowe klarnetów, ekspresyjne arie oraz rozbudowane ansamble i finały. Opery Weigla cieszyły się ówcześnie dużą popularnością i doczekały się licznych wystawień, napisana dla mediolańskiej La Scali Il Rivale di se stesso w ciągu zaledwie 3 lat doczekała się przeszło 100 wystawień.
Oprócz oper Weigl pisał również balety, kantaty, msze, dzieła instrumentalne. Był też autorem oratorium La passione di Gesù Cristo (1804).
(na podstawie materiałów źródłowych)