Kompozytorzy

Biała dama

Kompozytor: Boieldieu François-Adrien

Instrumenty: Głos Mixed chorus Orkiestra

Tagi: Operas comiques Opery

#Partie
#Aranżacje

Ścignij darmowe partytury:

Complete Score PDF 20 MB
Overture. Complete Score PDF 2 MB
Overture. Complete Score PDF 0 MB
Complete Score PDF 16 MBComplete Score PDF 14 MB
Complete Score PDF 24 MB
Overture. Complete Score PDF 11 MB

Partie dla:

WszystkieWiolonczelaTrąbkaSkrzypceRógPuzonObójKotłyKornetKontrabasKlarnetFletFagotAltówka

Aranżacje:

Inna

Overture. Wiolonczela + Flet + Fortepian + Skrzypce (Carl Burchard)Overture. Kwartet smyczkowy (Busch, J.G.)Complete. Fortepian (Friedrich Brissler)Overture. Fortepian (Blasser, Gustav)Overture. Piano four hands (Kleinmichel, Richard)Overture. Piano four hands (Unknown)Overture. Fortepian (Hugo Ulrich)Overture. Piano four hands (Hugo Ulrich)Overture. Fortepian + Skrzypce (Weiss, Julius)Overture. Orkiestra (Roberts, Charles J.)Selections. Skrzypce(2) (Busch, J.G.)Complete. Fortepian (Unknown)
Wikipedia
Biała dama (La dame blanche) – trzyaktowa opera buffa. Libretto napisał Eugène Scribe, a muzykę François-Adrien Boieldieu.
Czas i miejsce akcji: rok ok. 1750, zamek hrabiów Avenel w Szkocji.
W domu dzierżawcy ma odbyć się chrzest, jednak sędzia, który miał zostać ojcem chrzestnym zachorował. Pojawia się George Brown, który obiecuje zostać ojcem chrzestnym w zamian za przenocowanie. Dikson zgadza się. Oficer dowiaduje się, że w sąsiednim zamku straszy, oraz o historii łączącej tamtą zjawę z jego gospodarzem (którego zjawa wzywa, aby przyszedł do zamku). Proponuje, że pójdzie tam zamiast Diksona. Okazuje się później, że za zjawę przebiera się Anna, którą wcześniej poznał oficer, zaś sam żołnierz to zaginiony hrabia, właściciel zamku, w którym straszy. Po odzyskaniu zamku młodzi przysięgają sobie dozgonną miłość.
Libretto zostało oparte na powieści Waltera Scotta Guy Mannering i Klasztor. Premiera w Paryżu w 1825 roku okazuje się niezwykłym sukcesem. Polska premiera w Warszawie w 1827 roku spotyka się z identycznym przyjęciem. Nawet Fryderyk Chopin podczas występu w Wiedniu w 1829 improwizuje na temat jednej z melodii z tej opery.