Kompozytorzy

Adolf Bernhard Marx

Wszystkie Kompozycje

Biographies

według popularności
Erinnerungen (Pamiętniki)
Wikipedia
Adolf Bernhard Marx (ur. 15 maja 1795 w Halle, zm. 17 maja 1866 w Berlinie) – niemiecki kompozytor, teoretyk i pisarz muzyczny.
Z wykształcenia był prawnikiem, przed krótki czas pracował w zawodzie w Naumburgu, nim zdecydował poświęcić się muzyce. Był uczniem Daniela Gottloba Türka w Halle oraz Carla Friedricha Zeltera w Berlinie, gdzie następnie osiadł na stałe. W 1824 roku założył i do 1830 roku prowadził czasopismo Berliner Allgemeine Musikalische Zeitung. W 1827 roku uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie w Marburgu. W 1830 roku objął posadę wykładowcy muzyki na Uniwersytecie Berlińskim, od 1832 roku był także dyrektorem muzycznym tej uczelni. W 1850 roku wspólnie z Theodorem Kullakiem i Juliusem Sternem założył Berliner Musikhochschule, gdzie do 1856 roku wykładał muzykę. Przyjaźnił się z Felixem Mendelssohnem.
Przeszedł do historii muzyki jako teoretyk, największe znaczenie posiadają jego prace teoretyczne poświęcone formom muzycznym. Jest autorem konstruktywistycznej teorii formy sonatowej z jej dualizmem tematycznym, przetworzeniem i repryzą. Jego koncepcja odegrała dużą rolę w muzykologii i zaciążyła na późniejszych poglądach, oddziałując do dziś. Jego konstruktywistyczną teorię próbował połączyć Hugo Riemann z koncepcją periodyczną. Kompozycje Marxa, w tym m.in. singspiel Jerry und Bately (1824) i oratorium Mojżesz (1841) nie zdobyły sobie jednak popularności i nie przetrwały próby czasu.
(na podstawie materiałów źródłowych)