Fortepian Solo
Fortepian + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Christoph Ernst Friedrich Weyse

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Fortepian

według popularności

#

4 Allegros di bravura, Op.164 Etudes, Op.60 (4 Etiudy op.60)6 Allegros di bravura, Op.1 (6 allegrem di brawura, Op.1)7 Aftensange8 Etudes, Op.51 (8 Etiudy, Op.51)8 Morgensange for børn (8 Morgensange dla urodzonych)

A

Allegro di bravura, Op.50 (Allegro di brawura, Op.50)

C

Chor til Concerten for de Blinde (Chor. aż Concerten dla de Blinde)

J

Julen har bragt velsignet bud (Julen har bragt velsignet Pączek)

K

Katte-Cavatine

M

March in F major (Marzec w F-dur)

N

Nationalsang

P

Piano Sonata in E-flat major (Piano Sonata E-dur)Piano Sonata No.5 in E major (Piano Sonata E-dur nr 5)Piano Sonata No.7 in A minor (Piano Sonata a-moll nr 7)Piano Sonata No.8 in G minor

R

Reformation Cantata No.3 (Reformacji Kantata nr 3)Romancer og sangeRondeau (Rondo)

S

Sang af 'Bagtalelsens Skole' (Sang AF "Bagtalelsens Skole")Scherzo in B-flat major (Scherzo B-dur)Signelil sad i Kakkelovnskrog (Signelil Sad I Kakkelovnskrog)

T

Teklas Gesang (Teklas wokal)Theme and Variations in B-flat major

V

Vermischte Compositionen
Wikipedia
Christoph Ernst Friedrich Weyse (ur. 5 marca 1774 w Altonie, zm. 8 października 1842 w Kopenhadze) – duński kompozytor, pianista i organista.
Początkowo uczył się u dziadka, który był kantorem w Altonie. Chciał zostać uczniem C.P.E. Bacha, jednak po bezskutecznych próbach nawiązania z nim kontaktu wyjechał w 1789 roku do Kopenhagi, gdzie rozpoczął studia u J.A.P. Schulza. W 1792 roku został organistą w kopenhaskim Reformert Kirke, następnie od 1805 roku do śmierci był organistą Vor Frue Kirke. Od 1816 roku był profesorem Uniwersytetu Kopenhaskiego, w 1842 roku otrzymał doktorat honorowy tej uczelni. W 1819 roku objął funkcję nadwornego kompozytora.
Stylistycznie nawiązywał do muzyki późnego baroku i klasycyzmu, brak natomiast w jego twórczości wpływów estetyki Beethovena. Główną część twórczości Weysego stanowi muzyka wokalna, w której sięgał po teksty czołowych poetów duńskich i niemieckich ówczesnej epoki. Dużą popularnością cieszyły się napisane przez niego pieśni. W jego symfoniach widoczne jest nawiązanie do muzyki Haydna, we wczesnych dziełach fortepianowych natomiast do Clementiego i Mozarta. W późniejszych utworach na fortepian dostrzegalne są elementy stylu galant. Jego twórczość przyczyniła się do ukształtowania stylu narodowego w muzyce duńskiej.
(na podstawie materiałów źródłowych)