Fortepian Solo
Fortepian + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Donald Tovey

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Fortepian

#Aranżacje dla: Fortepian
według popularności
6 Songs for a Low Voice, Set 1, Op.2 (6 pieśni na niskim głosem, zestaw 1, Op.2)6 Songs for a Low Voice, Set 2, Op.3 (6 pieśni na niskim głosem, zestaw 2, op.3)Clarinet Sonata, Op.16 (Klarnet Sonata op.16)Elegiac Variations, Op.25 (Elegijny Wariacje op.25)Piano Concerto, Op.15Piano Quartet, Op.12 (Kwartet fortepianowy, op.12)Piano Quintet, Op.6 (Kwintet fortepianowy, Op.6)Piano Trio, Op.1 (Trio fortepianowe, Op.1)Piano Trio, Op.27 (Trio fortepian, op.27)Trio for Clarinet, Horn and Piano, Op.8 (Trio na klarnet, róg i fortepian, Op.8)Trio for Violin, English Horn and Piano, Op.14 (Trio na skrzypce, rożek angielski i fortepian, Op.14)

Aranżacje dla: Fortepian

Clarinet Sonata, Op.16 (Klarnet Sonata op.16)Piano Concerto, Op.15Trio for Clarinet, Horn and Piano, Op.8 (Trio na klarnet, róg i fortepian, Op.8)
Wikipedia
Sir Donald Francis Tovey (ur. 4 stycznia 1875 w Eton, zm. 10 lipca 1940 w Edynburgu) – angielski kompozytor, pianista i pisarz muzyczny.
Zdolności muzyczne przejawiał już jako dziecko. Uczył się prywatnie u Sophie Weisse (fortepian), Waltera Parratta (kontrapunkt) oraz Jamesa Higgsa i Huberta Parry’ego (kompozycja). W latach 1894–1898 studiował na Uniwersytecie Oksfordzkim, uzyskując z wyróżnieniem tytuł bachelor of Arts. Jako pianista debiutował w 1894 roku w Londynie na koncercie Josepha Joachima. W 1914 roku objął katedrę muzyki na Uniwersytecie Edynburskim. W 1917 roku założył Reid Orchestra, którą dyrygował do 1939 roku. Występował z koncertami jako pianista, m.in. w USA.
Od 1934 roku członek honorowy Worshipful Company of Musicians. W 1935 roku otrzymał tytuł szlachecki. Po śmierci kompozytora o jego spuściznę dbała Mary Grierson, pośmiertnym wydaniem jego prac zajął się natomiast Hubert James Foss.
Zasłużył się jako nauczyciel i propagator muzyki. Pisał artykuły i recenzje, przygotował też wydania utworów J.S. Bacha i Beethovena. Pragnął przybliżyć muzykę ogółowi społeczeństwa, realizując tę ideę poprzez regularne koncertowanie oraz działalność dydaktyczną. Swoje występy poprzedzał prelekcjami lub obszernymi analizami zawartymi w programach koncertowych. Był autorem prac A Companion to the Art of the Fugue (1931), Essays in Musical Analysis (6 tomów, 1935–1939), Walter Parratt: Master of Music (1941), A Musician Talks (1941), Essays in Musical Analysis: Chamber Music (1944), Musical Articles from the Encyclopaedia Britannica (1944), Beethoven (1944), A Companion to Beethoven’s Piano Sonatas (1948), Essays and Lectures on Music (1949).
Skomponował m.in. symfonię (1913), koncert fortepianowy (1903), koncert wiolonczelowy (1935, napisany dla Pau Casalsa), kwintet fortepianowy (1900), A Lyke Wake Dirge na 6-głosowy chór a cappella (ok. 1930), operę The Bride of Dionysus do libretta R.C. Trevelyana (1907–1918, wyst. Edynburg 1929).