Kompozytorzy

Ignacy Friedman

Fortepian
Głos
Skrzypce
Wiolonczela
Piano four hands
Altówka
Piece
Taniec
Preludium
Mazurek
Piosenka
Etiuda
Walc
Wariacja
Fantazja
Bagatelle
alfabetem
Piano Transcriptions of Various Composers (Transkrypcje fortepianowe różnych kompozytorów)Studies on a Theme of Paganini, Op.47b (Badania na temat Paganiniego, Op.47b)6 Wiener Tänze nach Motiven von Eduard Gärtner3 Pieces, Op.33 (3 sztuk, op.33)Etudes, Op.47 (Etiudy, Op.47)5 Waltzes, Op.51 (5 Walce, Op.51)Etudes, Op.63 (Etiudy, Op.63)Ballade, Op.66 (Ballada, Op.66)5 Bagatelles, Op.205 Causeries, Op.102 Transcriptions for Piano, Op.34b (2 transkrypcje na fortepian, Op.34b)8 Preludes, Op.80 (8 Preludia Op.80)6 Mazurkas, Op.85 (6 Mazurki Op.85)4 Preludes, Op.48 (4 Preludia Op.48)3 Transcriptions de Concert d'après St. Moniuszko, Op.28Masques (Maski)Stimmungen, Op.79 (Nastroje, Op.79)4 Preludes, Op.61 (4 Preludia op.61)Estampes, Op.22aEpisodes Lyriques, Op.59 (Odcinki Lyriques, Op.59)Polnische Lyrik, Op.53Piano Quintet (Kwintet fortepianowy)Strophes, Op.71 (Strofy, Op.71)Polnische Lyrik, Op.72Polnische Lyrik, Op.60 (Polnische Lyrik, op.60)Scènes enfantines, Op.22b5 Aquarelles, Op.185 Morceaux, Op.138 Petites Valses, Op.122 Morceaux, Op.774 Klavierstücke, Op.274 Miniatures, Op.84 Novellettes, Op.14Variations, Op.244 Mazurkas, Op.155 Morceaux, Op.813 Pensées lyriques, Op.93 Morceaux, Op.264 Preludes, Op.293 Morceaux, Op.394 Pieśni, Op.55Passacaglia, Op.443 Fantasiestücke, Op.45Impressions, Op.38b5 Pieśni w tonie ludowym, Op.412 Mazurkas, Op.49Romance for Violin, Op.324 PoezyeChez les marionettes
Wikipedia
Ignacy Friedman, właśc. Salomon Izaak Freudmann (ur. 13 lutego 1882 w Podgórzu, zm. 26 stycznia 1948 w Sydney) – polski pianista, kompozytor i pedagog żydowskiego pochodzenia.
Ignacy Friedman urodził się 13 lutego 1882 w Podgórzu, w domu przy ul. Kalwaryjskiej 22, jako syn Nachmana (czasem Wolfa lub Wilhelma) Freudmanna (ur. 10 lipca 1857 w Monasterzyskach) oraz Salomei z d. Eisenbach (ur. w Krakowie 26 marca 1854). Wcześnie dostrzeżono jego talent muzyczny. Naukę muzyki rozpoczął jako kilkuletnie dziecko pod kierunkiem ojca, skrzypka i klarnecisty orkiestry teatralnej. Następnie gry fortepianowej uczyła go krakowska pedagog, prof. Flora Grzywińska. W 1900 złożył egzamin dojrzałości w ówczesnym c.k. III Gimnazyum (obecnie II Liceum Ogólnokształcącym im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie). W tym samym roku wyjechał do Lipska na studia kompozytorskie u Hugo Riemanna, w 1901 został uczniem Teodora Leszetyckiego w Wiedniu oraz studentem muzykologii u Guido Adlera. Zadebiutował 22 listopada 1904 w Wiedniu, gdzie wykonał koncerty fortepianowe Brahmsa, Czajkowskiego i Liszta. Już ten pierwszy koncert przyniósł mu rozgłos i zapewnił miejsce wśród czołowych wirtuozów epoki. Mieszkał następnie w Berlinie, a po wybuchu I wojny światowej przeniósł się do Kopenhagi.
Na mocy reskryptu c.k. Namiestnictwa z 15 marca 1905, Freudmannowie zmienili nazwisko na Friedman, a Salomon Izaak również imię – na Ignacy. 27 kwietnia 1909 w Berlinie zawarł związek małżeński z Marią von Schidlowsky, swoją uczennicą, która pochodziła z rosyjskiej szlachty.
Po 1918 osiadł we Włoszech. W 1927 w Wiedniu wziął udział w festiwalu urządzonym z okazji 100. rocznicy śmierci Beethovena, gdzie zagrał koncert fortepianowy G-dur oraz trio z Bronisławem Hubermanem i Pablo Casalsem.
W czasie swojej ponad 40-letniej obecności na scenie dał ponad 2800 koncertów na całym świecie. Słynął ze znakomitej techniki gry, a jego interpretacje mazurków chopinowskich uważane są za niedoścignione. Po wybuchu II wojny światowej udało mu się w ostatnim momencie wyjechać z Europy. Skorzystał z zaproszenia na tournée do Australii, gdzie znalazł się w 1941 i tam osiadł na stałe. W 1943 zaprzestał koncertowania z powodu postępującej utraty władzy w lewej ręce.
Friedman jest autorem ponad 100 utworów, głównie fortepianowych. Pisał transkrypcje fortepianowe, salonowe miniatury i utwory kameralne: trzy kwartety i kwintet. Skomponowal tez Koncert fortepianowy. Opracował i wydał edycje fortepianowych dzieł Chopina, Schumanna i Liszta. Friedman ma także wielkie zasługi na polu pedagogicznym, jego uczniami byli między innymi Bruce Hungerford, Karol Klein, Victor Schioler, Ignaz Tiegerman i Wanda Kossakowa.