Kompozytorzy

3 Mélodies, deux duos et un trio, Op.2 (3 melodie, dwa duety i tria, Op.2)

Kompozytor: Massenet Jules

Instrumenty: Głos Sopran Fortepian

Tagi: Melodia Piosenka Duet Trio

Ścignij darmowe partytury:

Complete Score PDF 1 MBCover page and Table of Contents PDF 0 MBBonne nuit (G major: Medium voice and piano) PDF 0 MBLe bois de pins (A PDF 0 MBLe verger (G Major: High voice and piano) PDF 0 MBMarine (D Major: 2 unequal voices and piano) PDF 0 MBJoie! (G Major: 2 sopranos and piano) PDF 0 MBMatinée d'été (F Major: 3 sopranos and piano) PDF 0 MB
2. Le bois de pins (G major) PDF 0 MB5. Joie! (F major) PDF 1 MB
1. Bonne nuit (G major) PDF 0 MB3. Le verger (G major) PDF 0 MB
Wikipedia
Jules Émile Frédéric Massenet (ur. 12 maja 1842 w Saint-Étienne, zm. 13 sierpnia 1912 w Paryżu) – francuski kompozytor i pianista.
Jego ojciec był przemysłowcem, matka pianistką i pierwszą nauczycielką muzyki. W 1848 został przyjęty do paryskiego Konserwatorium; studiował tam grę fortepianową u A. Laurenta, grę na organach u F. Benoista oraz kompozycję u A. Thomasa, którą ukończył w 1859 zdobywając główną nagrodę w konkursie absolwentów Konserwatorium. W trakcie studiów okazjonalnie grał zarobkowo na perkusji w orkiestrach Théâtre Lyrique i Opéra de Paris. W 1863 otrzymał stypendium Prix de Rome za swą kantatę David Rizzio.
Podczas pobytu w Rzymie Massenet poznał Franciszka Liszta, u którego przez kolejne trzy lata pobierał nauki, doskonaląc swe umiejętności pianistyczne. W 1866 powrócił do Paryża, gdzie zaczął odnosić sukcesy dzięki swym operom takim jak La grand'Tante, Don César de Bazan, Marie-Magdeleine i Le Roi de Lahore. W 1878 został profesorem Konserwatorium Paryskiego; wykładał kontrapunkt, fugę i kompozycję.
Kawaler (1876), oficer (1887) i komandor (1899) Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja).
Wpływ na muzykę Masseneta mieli Giuseppe Verdi i Ryszard Wagner, zaś wpływy muzyki Masseneta można odnaleźć w twórczości włoskich werystów, Ruggero Leoncavalla i Pietro Mascagniego.
Massene skomponował 25 oper, które stanowią trzon jego dorobku artystycznego. Najbardziej znaną jest Manon (1884), z librettem H. Meilhaca i Ph. Gille’a wg powieści ojca Prévosta Historia Manon Lescaut i Kawalera de Grieux. Komponował także kantaty, oratoria, suity i pieśni.
(podano rok premiery)