Sopran Solo
Sopran + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Wielka msza h-moll

Kompozytor: Bach Johann Sebastian

Instrumenty: Głos Sopran Alt Tenor Bas Mixed chorus Orkiestra

Tagi: Msza Religious music

#Partie
#Aranżacje

Ścignij darmowe partytury:

Complete. Complete Score PDF 26 MBComplete. 1. Kyrie PDF 2 MBComplete. 2. Gloria PDF 6 MBComplete. 3. Credo PDF 5 MBComplete. 4. Sanctus PDF 3 MBComplete. 5. Agnus Dei PDF 0 MBComplete. Appendix: Original version (vocal parts) of PDF 0 MB
Complete. Complete Score PDF 9 MB
Complete. 1. Kyrie PDF 3 MBComplete. 2. Gloria PDF 9 MBComplete. 3. Credo PDF 8 MBComplete. 4. Sanctus PDF 4 MBComplete. 5. Agnus Dei PDF 0 MB
Complete. Complete Score PDF 9 MB
Complete. II. Symbolum Nicenum PDF 45 MBComplete. III. Sanctus PDF 12 MBComplete. IV. Osanna, Benedictus, Agnus Dei et Dona nobis pacem PDF 15 MB
Complete. Complete Score PDF 15 MB
Qui sedes ad dexteram Patris (No.10). Complete Score PDF 0 MB
Crucifixus (No.17). Complete Score (organ reduction) PDF 0 MB
Selections. Incomplete Score (page 93 missing) PDF 28 MB
Complete. Complete Score PDF 22 MBComplete. I. Missa PDF 11 MBComplete. II. Symbolum Nicenum PDF 6 MBComplete. III. Sanctus PDF 1 MBComplete. IV. Osanna, Benedictus, Agnus Dei et Dona nobis pacem PDF 2 MB
Sanctus (No.22). Complete Score (early version) PDF 21 MB

Partie dla:

Sopran
WszystkieWiolonczelaTrąbkaSkrzypceRógOrganObójKotłyKlawesynFlet prostyFletFagotBasso continuoAltówka

Aranżacje:

Inna

Selections. Fortepian (Arthur Willner)Agnus Dei (No.26). Wiolonczela + Fortepian (Philipp Roth)Complete. Organ (Emmanuel Legrand)Dona nobis pacem (No.27). Organ (Steve Repasky)Selections. Wiolonczela(2) + Altówka(2) + Skrzypce(2) (Russ Bartoli)Quoniam tu solus sanctus (No.11). Wiolonczela(4) (Peter Lange-Müller)Agnus Dei (No.26). Organ + Głos (Alain Brunet)Quoniam tu solus sanctus (No.11). Rożek basetowy + Fagot + Instrument strunowy (Peter Lange-Müller)Agnus Dei (No.26). Trio smyczkowe (Peter Lange-Müller)Agnus Dei (No.26). Organ (Alain Brunet)Complete. Fagot + Wiolonczela + Kontrabas + Rożek angielski + Flet + Obój + Altówka + Skrzypce(2) (Tony Kime)Christe eleison (No.2). Kwartet smyczkowy (Peter Lange-Müller)Selections. Wiolonczela(2) + Altówka(2) + Skrzypce(4) (Russ Bartoli)Kyrie eleison II (No.3). String quintet (Peter Lange-Müller)Et in Spiritum Sanctum (No.19). Wiolonczela + Altówka + Skrzypce (Peter Lange-Müller)Laudamus te (No.6). Wiolonczela + Altówka(2) + Skrzypce(2) (Peter Lange-Müller)Benedictus (No.24). Trio smyczkowe (Peter Lange-Müller)Qui sedes ad dexteram Patris (No.10). Obój + Instrument strunowy (Peter Lange-Müller)Et in Spiritum Sanctum (No.19). Obój + Instrument strunowy (Peter Lange-Müller)Dona nobis pacem (No.27). Wiolonczela + Altówka + Skrzypce(2) (Russ Bartoli)Laudamus te (No.6). For String Sextets (Lang). (Peter Lange-Müller)Gratias agimus tibi (No.7). Kwartet smyczkowy (Peter Lange-Müller)Domine Deus (No.8). Wiolonczela + Altówka + Skrzypce(2) (Peter Lange-Müller)Confiteor (No.20). Wiolonczela(2) + Altówka(2) + Skrzypce(2) (Peter Lange-Müller)Domine Deus (No.8). String quintet (Peter Lange-Müller)Et incarnatus est (No.16). Organ + Mixed chorus (Alain Brunet)Et in unum Dominum (No.15). Obój + Instrument strunowy (Peter Lange-Müller)Et in unum Dominum (No.15). Wiolonczela + Altówka + Skrzypce(2) (Peter Lange-Müller)Agnus Dei (No.26). Saksofon altowy + Organ (Alain Brunet)Credo in unum Deum (No.13). Wiolonczela(2) + Altówka(2) + Skrzypce(4) (Peter Lange-Müller)Cum Sancto Spiritu (No.12). Wiolonczela(2) + Altówka(2) + Skrzypce(2) (Russ Bartoli)Et incarnatus est (No.16). Wiolonczela(2) + Altówka(2) + Skrzypce(2) (Peter Lange-Müller)Sanctus (No.22). Wiolonczela(2) + Altówka(2) + Skrzypce(3) (Russ Bartoli)Patrem Omnipotentem (No.14). Wiolonczela(2) + Altówka + Skrzypce(2) (Russ Bartoli)Dona nobis pacem (No.27). Organ (William Thomas Best)
Wikipedia
Wielka msza h-moll BWV 232 uważana jest przez krytyków za najdoskonalsze dzieło muzyki religijnej Johanna Sebastiana Bacha.
Msza h-moll w historii literatury muzycznej jest utworem nietypowym, powstała bowiem ponad podziałami między Kościołem katolickim i protestanckim w dwuwyznaniowych Niemczech.
Katolicka msza napisana przez protestanckiego kantora była zjawiskiem wyjątkowym. Jej historia powstania wiąże się ze staraniami Bacha o posadę nadwornego kompozytora na katolickim dworze elektora Saksonii i króla Polski Augusta III w Dreźnie, któremu przesłał dwie pierwsze części mszy: Kyrie i Gloria w 1733 roku. W opinii muzykologów dzieło to nie jest do końca jednoznaczne – jest w swoim klimacie zarówno katolickie jak i protestanckie, gdyż z tych dwóch tradycji czerpał kompozytor. Z tego też powodu, nie mając praktycznego zastosowania, msza h-moll nie była wykonana nigdy za życia Bacha. Monumentalna, wykraczająca poza ramy kompozycji obrzędowej, jest uważana za przejaw tego, co w człowieku odwołuje się wprost do Stwórcy, do religijności, nie analizującej przynależności do Kościoła jako wspólnoty.
W 1945 roku rękopis partytury, wraz ze zbiorami Pruskiej Biblioteki Państwowej (tzw. „Berlinki”), trafił do Biblioteki Jagiellońskiej, gdzie znajdował się aż do roku 1977, kiedy to I sekretarz KC PZPR Edward Gierek wręczył go wraz z manuskryptami partytur m.in. „Czarodziejskiego fletu” Mozarta i IX symfonii Beethovena przewodniczącemu Socjalistycznej Partii Jedności Niemiec Erichowi Honeckerowi. W roku 2015 rękopis mszy został wpisany na listę UNESCO Pamięć Świata.
Msza składająca się z 27 wokalno-instrumentalnych ogniw (18 chórów, 3 duety i 6 arii) obejmuje sześć stałych części mszy: Kyrie, Gloria, Credo, Sanctus, Benedictus i Agnus Dei. Dwie pierwsze były utworami nowymi, następne oparł Bach – co było częstą praktyką w owych czasach – na wcześniejszych kantatach, wykorzystanych jednak w nowatorski sposób. Dzięki charakterystycznej dla Bacha konsekwencji w budowaniu formy kompozycja tworzy jednolitą całość.
Dzieło wspiera się na rozbudowanych partiach polifonicznych chóru. Partie chóralne, z jednej strony rozpisane na typową dla twórczości Bacha formę kantaty, z drugiej nawiązują do stylu szkoły rzymskiej Palestriny, a nawet jeszcze wcześniejszych; Credo czerpie z motywów chorału gregoriańskiego.
W utworze Bach zastosował symbolikę liczb. Np. w Credo dużą rolę odgrywa liczba 7, która symbolizuje Stworzyciela i akt twórczy. Wyraz credo pojawia się 49 razy (7x7).
Razem więc liczy cała Msza 27 ogniw. W dwu największych częściach, Gloria i Credo możemy doszukać się akcentów trynitarnych: liczą one po 9 ogniw, a więc 3x3 elementów. Obydwie te części posiadają symetralną strukturę, zwłaszcza Gloria, której centrum, tak strukturalnym, jak i (możemy się domyślać) teologicznym, jest Domine Deus, a w przypadku Credo – motyw ukrzyżowania.
Msza podzielona jest na następujące sekcje: